ଝିପିଝିପି ବର୍ଷା

ବାପଘର ଛାଡି  ଶାଶୁଘର ଯିବ

   ଝିଅ ନୂଆ ଭୁଆସୁଣୀ

କାନ୍ଦୁଛି ସକେଇ  ଟିକେ ରହିରହି

   ଆଖିରୁ ଝରଇ ପାଣି ।

ନିଜ ଜନ୍ମସ୍ଥାନେ  ରହି ପାରିବନି

   ମାଆ ବାପ ଭାଇ ପର

ଥାଟ ପଟୁଆର  ସଜାଇ ଆସିବେ

    ପାଲିଙ୍କିରେ ବସି ବର ।

ସାକ୍ଷୀ ଥିବେ ଅଗ୍ନି  ଦଶ ଦିଗପାଳ

    ହୋଇବ ପାଣିଗ୍ରହଣ

ବରଷି ଅମୃତ  ସ୍ନେହ ପ୍ରେମ ମଧୁ

     କରିବ ସୃଷ୍ଟି ପାଳନ ।

ତା ଆଖି ଲୁହରେ  ସୁଖର ସପନ

   ସଜଳେ ଜୀବନ ଧାରା

ହସି ଉଠେ କୁଳ ଏ ସାରା ସଂସାର

    ସଞ୍ଜୀବିତ ବସୁନ୍ଧରା ।

ପୁଲକେ ପରାଣ  ଆନନ୍ଦ ଉତ୍ସାହ

    ମନ ହୁଏ ଆନମନା

ଝିପିଝିପି ବର୍ଷା  ସୁମଧୁର ସ୍ୱରେ

   ପ୍ରକୃତି ବି ମଧୁଛନ୍ଦା ।

ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର  ପଣତ ଛାୟାରେ

   ନାଚି ଉଠେ ସୁଖ ସ୍ୱପ୍ନ

ବିଭୋରେ ଜୀବନ  ବହେ ଛଳଛଳ

   ରସେ କବି ଭାବ ମଗ୍ନ ।

        -----