ଇଚ୍ଛା

ମୁଁ ଲେଖେ ଯେବେ ଖୁସି ହୁଏ

ମୁଁ ଲେଖେ ଯେବେ ଦୁଃଖ ପାଏ ।

ମୁଁ ଲେଖେ ଯେବେ କାହାକୁ ଭାବି ଭାବି କାନ୍ଦି ଯାଏ

ମୁଁ ଲେଖେ ଯେବେ କାହାକୁ ଡାକି ଡାକି ଥକି ଯାଏ ।

ମୁଁ କାହାଣୀ ଲେଖେ 

ମୁଁ କବିତା ଲେଖେ ।

କେବେ ସତ କେବେ କଳ୍ପନା ଲେଖେ

ମୁଁ ଭାବର ପାଗଳ ମୁଁ କିଛି ବି ଲେଖେ ।

ସତରେ ନା କାହାଣୀ ନା କବିତା ଲେଖେ

ହୃଦୟର କିଛି ଯନ୍ତ୍ରଣା ଲେଖେ ।

ଜୀବନ ମୋର ଖୋଲା ବହି ସମ

ଶବ୍ଦ ଅନେକ ତଥାପି ବିଷମ।

ଯେବେ ମୁଁ ପୁରା ଶାନ୍ତ ହୋଇଯିବି

ଧଳା କପଡ଼ାରେ ବନ୍ଧା ହୋଇ କକେଇ ଉପରେ ଥିବି ।

ଅନେକ ଆଖିରେ ଲୁହ ଥିବ ତଥାପି ମୁଁ ଶୋଇଥିବି

ଥରେ କେହି ମୋ ମା ର ଆୱାଜ୍ ରେ ମୋତେ ଡାକିବ ।

ଦେଖିବ ସବୁ ନିରବତା ଭାଙ୍ଗି ମୁଁ ପୁଣି ଥରେ ଉଠିବି

ଦେଖିବ ସବୁ ନିରବତା ଭାଙ୍ଗି ମୁଁ ପୁଣି ଥରେ ଉଠିବି ।