ହସର ଝରଣା

କିପରିବା ହସିପାର ତୁମେ

ଅବରୁଦ୍ଧ ଶ୍ଵାସ

ଦୁଃଖର ଲହରୀ  ଯେବେ

ହୃଦୟକୁ ଦୋହଲାଇ ଦିଏ ?

ତୁମ ନୟନର କୋଣେ କିନ୍ତୁ

ଅପୂର୍ବ ଆଲୋକ, ହସର ସୁର ଝଙ୍କାର I

ଆତ୍ମା, ପରମାତ୍ମା

ମାୟା ମୋହର ସଂରଚନା

ସୁଫି , ସନ୍ଥ ଓ ଦାର୍ଶନିକଙ୍କୁ ପଚାରିବା

କିପରିବା ହସିପାର ତୁମେ ,

କରାଳ ମୃତ୍ୟୁର

ରଣାଙ୍ଗନ ମହାଭାରତରେ ?

ତୁମ ମୁଚୁକୁନ୍ଦ ହସ ଉହାଡରେ

ଅନେକ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଙ୍କିମାରେ !

ପତ୍ରେ ଗାଆନ୍ତି ଗୀତ,
ପଥିକ ପାଦେ ଦିଅନ୍ତି ଆଶ୍ଵାସ,
ସ୍ବପ୍ନ ସବୁ ଭାଙ୍ଗିଥିଲେ ମଧ୍ୟ

ତୁମ ନିର୍ବିକାର ହସ

କିଛି କିଛି କହିଯାଏ

କିଛି ପ୍ରଶ୍ନ ରହିଯାଏ I

ମୁ ପ୍ରଶ୍ନରେ ବନ୍ଦୀ

ତୁମ ନୀରବତାର ଅଦ୍ଭୁତ ଶକ୍ତି

କହିଥାଏ ଅନାଶକ୍ତ ହସ ଖାଲି

ପ୍ରାର୍ଥନାର ଦିବ୍ୟ ଅନୁଭୁତି I

ଶିଖୁଛି  ମୁ ସେହି ମନ୍ତ୍ର

ପ୍ରପଞ୍ଚର ନାସ୍ତିକ ଚଟ୍ଟାଣ ଉପରେ

କିପରି ବହିବ ହସର ଝରଣା

ତୁମକୁ ମୋ ହୃଦୟର ମଧୁ ସମ୍ବର୍ଧନା ,

କରହେ କରୁଣା |