ହସିବୁ ଦିନେ

ମନ କହୁଥିଲା ମୋର ପ୍ରକୃତିକୁ ଦେଖି

ହସିବୁ ତୁ ଦିନେ ନା ଦିନେ

ବାସିବୁ ତୁ ଦିନେ ନା ଦିନେ

ଆଜି ସେ ଦିନ ଆସିଛି ।

କଳକାରଖାନା ଯାନବାହାନ

ଚାଲୁନାହିଁ ଲକଡାଉନରେ

ପ୍ରଦୂଷଣ କେତେ କମିଯାଇଅଛି

ଦେଖ ପ୍ରକୃତିମାଆ ତୋ ଆଖିରେ ॥

ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର ଧରଣୀ ଦେଖି

ବାଧ୍ୟ ହୁଏ କବି ଅଧିକ ଭାବିବାକୁ

କଳ ବିନା ଯଦି ଚଳିହୁଅନ୍ତା

ଅମ୍ଲଜାନ କମନ୍ତାନି ଶରୀରକୁ ॥

ଦେଖ ଏ ଧୂଆଁର ଛବିକୁ ସଭିଏଁ

କେତେ ଘନ କୁହୁଡି ଭଳି

ଆହା ମୋ ଧରଣୀ କେତେ ହସୁଛି

ନଦୀ ପରିଷ୍କାର ହୋଇଛି ।

ନିତି ଏମିତି ଥାନ୍ତା ପରିବେଶ

ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ଆସନ୍ତାନି

କଳିଯୁଗର ଅବସାନ ହେଉଛି

କିଏ ଆଊ ତୁଣ୍ତେ ଧରନ୍ତେନି ॥