ହେ ସାଇ

ଅନ୍ତରେ ଅନ୍ତରେ ଖୋଜୁଛି ତୁମକୁ

ଆହେ ପ୍ରଭୁ ସତ୍ୟସାଇ 

ହୃଦୟ ପୁଷ୍ପକ ଅର୍ପଣ କରିବି

ତୁମ ପାଦେ ମନ ଧ୍ୟାୟୀ     ।

ଝୁରୁଥାଏ ନୀତି ତୁମ ଛବି ପ୍ରଭୁ

ଏ ଆଖି ଯୁଗଳ ଦୁଇ

ଦରଶନ ଦେଲେ ତବ ପାଦପଦ୍ମ

ଅଶ୍ରୁ ଧାରେ ଦେବି ଧୋଇ     ।

ତୁମରି ଦର୍ଶନ ପାଇବା ପାଇଁ ହେ

ବ୍ୟାକୁଳ ହେଉଛି ମନ

ତୁମ ପ୍ରତିଛବି ଆଙ୍କୁଥାଏ ସତେ

ଝୁରି ଝୁରି ମୋର ପ୍ରାଣ    ।

ହୃଦୟରେ ମୋର ଘର କରି ପ୍ରଭୁ

ରହିଥାଅ ସବୁଦିନ

ପାଖେ ପାଖେ ଥାଇ ସବୁବେଳେ ସାଇ

ଦେଖାଅ ସୁପଥ ମାନ     ।

ସତ୍ୟର ବୀଜ ବପନ କର ସ୍ଵାମୀ

ଏଇ ମୋ ମନ ମନ୍ଦିରେ

ଶାନ୍ତିର ପରଦା ଢାଙ୍କି ଦେଇ ତୁମ

ପ୍ରେମ ସୁଧା ଢାଳ ବାରେ    ।

ପ୍ରେମମୟ ସାଇ ପ୍ରେମ ବୃଷ୍ଟି କରି

ଥାଅ ମୋର ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନେ

ଡାକୁ ଥିବି ପ୍ରଭୁ ତୁମକୁ ହେ ସାଇ

ଗାଇ ଭଜନେ କୀର୍ତ୍ତନେ   ।

ଲୋଭ କ୍ରୋଧ ହିଂସା ଯେତେ ଅଛି ମନେ

ଦହନ କର ହେ ସାଇ

ତୁମ ପଞ୍ଚ ଅସ୍ତ୍ରରେ ଜୀବନ ଗତି

ଦିଅ ଥରେ ତ ସଜେଇ    ।

ଆଶିଷ ତୁମର ଝରୁଥାଉ ସଦା 

ମୋର ଏଇ ଚଲାପଥେ

ଜୀବନର ସାଥି ମୋ ପ୍ରିୟ ହେ ସାଇ

ରହିଥିବ ସାଥେ ସାଥେ      ।