ଏ କେମିତି ମଣିଷ

ନିଜ ଦୋଷ କେବେ ଦେଖେ ନାହିଁ ସିଏ

ଆଗେ ଦେଖେ ପର ଦୋଷ

ଦୋଷ କରି ମଧ୍ୟ କଥା କହେ ବଡ

କରେନାହିଁ ଅବଶୋଷ   ।

ଭୁଲ୍ କରି ନିଜେ ଭାବେ ନାହିଁ ଥରେ

ଭଲ କି ଖରାପ ବୋଲି

ଯାହା ତାହା କଥା କହିଦିଏ କେତେ

ଯୁକ୍ତି କରି ଲାଗେ କଳି   ।  

ନିଜ ଭୁଲ୍ ନିଜେ ସ୍ଵୀକାର କରେନି

ପରର ଦୁଃଚିନ୍ତା କରେ

ଲୋକମାନଙ୍କର ସମାଲୋଚନାରେ

ଦିନଟା ତାହାର ସରେ   ।

ନିନ୍ଦା ଅପମାନ ଦିଏ ଯେ ଲୋକକୁ

ଥରେ ନୁହେଁ ବାରମ୍ବାର

ନିଜ କଥାକୁ ସେ ମଣି ଥାଏ ଭଳ

ଶୁଣେନି କଥା କାହାର  ।

ସେହି ଲୋକ ପାଇଁ ଥୁଆ ହୋଇଥାଏ

ଗାଳି ମାଡ ପାପ ଭାର     

ନିଜକୁ ଉତ୍ତମ ଭାବୁଥାଏ ମନେ

କରି ପରକୁ ହତାଦର  ।

ନିଜକୁ ସେ ଭାବେ ସବୁଠୁ ସୁନ୍ଦର

ନିଜେ ସବୁଠାରୁ ଭଲ

ଭଲ ହେବା ପାଇଁ ଅଭିନୟ କରେ

ଦେଖି ତାକୁ ଡରେ କାଳ   ।