ହେ ରଜ ! ଏତିକି କହୁଛି ତୁମକୁ

ହେ ରଜ ! ଏତିକି କହୁଛି ତୁମକୁ ,

ଆସନି ଏସନ ଆମ ପ୍ରଦେଶକୁ ,

ଆଉ ଅପେକ୍ଷା ନାହିଁ ଉତ୍ସାହରେ ଏସନ ତୁମକୁ ,

ତୁମର ପାଦ ଥାପି ଦୁଃଖ ଦିଅନି ଆଜି ଆମକୁ ।

ତୁମେ କୁହ ଏ ମହାମାରୀ ତ ସେମିତି ଚାହିଁଛି ,

ଭୟ ଆତଙ୍କରେ ସଜବାଜ ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କେଉଁଠି ହେଉଛି ,

କାନକୁ ସବୁଠି ଗୋଟିଏ କଥା ଶୁଭୁଛି ,

ଘରେ ରୁହ ସୁସ୍ଥ ରୁହ ବାହାର ଘରୁ ଯଦି ଅତି ଆବଶ୍ୟକ ପଡୁଛି ।

ତୁମେ ତ କ'ଣ ଅତି ଜରୁରୀ କି ? ,

ତୁମକୁ ନ ଏସନ ନ ପାଳିଲେ କିଛି ଅଛି କି ? ,

ତାଲାବନ୍ଦରେ ରୋଜଗାର ବନ୍ଦୀ ଜାଣିନ କି ? ,

ଭୋକିଲା ପେଟ ପାଇଁ ମିଳେନି ଦାନା ସଜବାଜ ହେବୁ କେମିତି କହିବ କି ? ।

ସବୁ ସଞ୍ଚିତ ତ ଗଲା ତାଲାବନ୍ଦ ଭିତରେ ,

ଆଜି ଖାଇବା ଯୋଗାଡିବାକୁ ଅସମର୍ଥ କେମିତି ମନ ଦେବି ଆଡ଼ମ୍ବରରେ ,

ମୁଁ ତ ଏକ ଗରିବ ସଞ୍ଚିଥିଲି ସ୍ୱଳ୍ପ ମୋ ଶକ୍ତି ସାମର୍ଥ୍ୟରେ ,

ଯାହା ନିଅଣ୍ଟ ପେଟ ପାଇଁ ସରିଗଲା ଏହି କେଇଦିନରେ ।