ହେ ପୂଜ୍ୟ ମନୋଜ

ଶ୍ରୀ ମା, ଶ୍ରୀ ଅରବିନ୍ଦ  ଙ୍କ ସୁଯୋଗ୍ୟ ସନ୍ତାନ

    ତୁମେ ଚାଲିଗଲା ପାରେ

ଆଶ୍ରମରୁ ଏକ    ଜ୍ୟୋତି ଲିଭିଗଲା

     ସାଧକ ମନ ଯେ ଝୁରେ l

ଉତ୍କଳ  ପ୍ରଦେଶେ  ଜନମ ଲଭିଲ

   ଜଗତେ ନାମ ରଖିଲ

ପଣ୍ଡିଚେରୀ ଭୂମି  ତୁମକୁ ଝୁରଇ

   ବୀର କାହିଁ ଚାଲିଗଲ l

ଲେଖନୀରେ ତୁମ  ଯାଦୁ କି କିମିଆଁ

    ଜାଣୁନା କରିଛ କଣ

ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରେମୀଙ୍କ  ହୃଦୟକୁ ତୁମେ

    କରିଦେଇ ଗଲ ଶୂନ୍ୟ l

ସାହିତ୍ୟ, ପ୍ରବନ୍ଧ, ଗଳ୍ପ, ଉପନ୍ୟାସ

     କିଛି ତ ରଖିନ ବାକି

କଲମ ନଚାଲେ  ତୁମରି କର୍ମକୁ

     ମୁଁ କି ପାରିବି ଲେଖି l

ଓଡ଼ିଆ  ଜାତିର ମଥାକୁ ଆଜି

    ସ ଗରବେ ଉଚ୍ଚା କଲ

ଆଖିରେ  ଆମର ଲୁହ ଦେଇ ତୁମେ

    ଶ୍ରୀ ମା ଙ୍କ କୋଳକୁ ଗଲ l

ଉଠିବନି ଆଉ ଚୀର ଦିନ ପାଇଁ

    ପାଇ ପାରିବୁନି ଦେଖା

ଫେରି ଆସ ପୁଣି  ସାହିତ୍ୟ ଆକାଶେ

   ବାକିଅଛି କିଛି ଲେଖା ।