ହାତରେ ସମୟ

ସରି ସରି ଆସେ ହାତ ରେ ସମୟ 

ଗଡ଼ି ଗଡି ଯାଏ ବିତି

ଦିନ ପରେ ରାତି ଆସଇ ଆଗକୁ

ରାତି ପରେ ଦିନ ଗତି ।

କରୁଛି ନିଇତି ଘଣ୍ଟା କଣ୍ଟା ଘୁରି

ବୁଲୁଛି ସୁତିବ୍ର ତର

ସରି ସରି ଆସେ ହାତ ରେ ସମୟ

ଅବିରତ ବହିଚିର ।

ହାତରେ ସମୟ ସରି ସରି ଆସେ

ଶୋଇ ରହି କେତେ କାଳ ।

ଅଯଥାରେ ବୃଥା ବ୍ୟୟ କରି ଦେଉ

କରିବ କେ ? ଅଟକଳ !!!!

ବହୁ ପରିମାଣ ସମୟ ଯାଇଛି

ଅଯଥାରେ ହୋଇ ବ୍ୟୟ

ଶ୍ରମ କରି ଥିଲେ ଜୀବନ ହୁଅନ୍ତା

ଆହା କେଡ଼େ ମଧୁମୟ ।

ମଣିଷର ଭାବ ଅଭାବ ଆକାଂକ୍ଷା

ପୂରଣ ନହେଲେ ନାହିଁ

କହି ବୁଲୁ ଥାଏ ଅବିରତ ସିଏ

ହାତରେ ସମୟ ନାହିଁ ।

ସମୟ କ୍ରମରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାରେ

କୌଶଳ ପ୍ରୟୋଗ କରି

ଆପଣା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ପୂରଣ ସକାସ

ଜନେ ଥାନ୍ତି ବିଧି ଗଢି ।

କାର୍ଯ୍ୟ ଧାରା କ୍ରମ ହୁଏ ସମ୍ପାଦନ

ସମୟ ସାରଣୀ ଘେନି 

ପୁଲକିତ ଖୁସି ମଉଜେ ଉଲ୍ଲସି

ଉଠନ୍ତି ସକଳ ପ୍ରାଣୀ ।

ଅଳସୁଆ ହୋଇଥାନ୍ତି ଯେତେ ରହି

ସବୁ ଟୋକା ବୁଢ଼ା ବୁଢ଼ୀ

ଦୁର୍ମୂଲ୍ୟ ସମୟ ମଉଜ ରେ ବ୍ୟୟ

କରି ଦ୍ୟନ୍ତି ଆଗେ ଛାଡ଼ି ।

ପଛରେ କହନ୍ତି ହାତ ରେ ଆମର

ସମୟ ହୁଏ ନା ଧରି

ବିତି ଯାଉ ଅଛି ଅବିରତ ବହି

ଯାଏ ନଦୀ ସ୍ରୋତ ପରି ।

ହାତ ରେ ସମୟ ଧରି ହୁଏ ନାହିଁ 

କରିବୁ କିପରି କାମ

ଅଭାବରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବା ଉପାୟ

କି ଅବା ପ୍ରତି ବିଧାନ ।

କରି ନ ପାରି ବୁ ଅଢେଇ ଦିନିଆ

ଜୀବନ ଆମର ଏହି

ଯେତେ ଦିନ ଯାଏଁ ରହି ଥିବୁ ଭବେ

ମଉଜେ ଦେବା ବିତାଇ ।

ଆୟୁ ବୃଦ୍ଧି ପାଏ  ସଫଳତା ମିଳେ

ହାତ ରେ ସମୟ ଧରି

ପାରି ଥିଲେ ସିନା ଦୁଃଖ  ଦୁର୍ଘଟଣା

ଯାଇ ଥାଏ ଯେ ଦୂରେଇ ।

ଏଣୁ କି ସଭିଏଁ ଆପଣା ହାତ ରେ

ଧରିବା ସମୟ ଆସ

କ୍ଷଣିକ ଜୀବନେ ପବିତ୍ର ଉତ୍ସାହ

ଧରି ରଖି ଯିବା ଯଶ ।

ଦିବ୍ୟ ଭାବ ଭରା ଉନ୍ମାଦନା ଧରି 

ଆଳସ୍ୟ ଶକ୍ତିହୀନତା

ଦୂରେଇ ସଂଗ୍ରାମ ରଚି ଅବିରାମ

ଚେଷ୍ଟା କରି ସଫଳତା ।

ହାସଲ କରିବା ହାତ ରେ ଧରିବା

ସମୟ ସଭିଏଁ ଆସ

ସମୟ ହିଁ ଦିଏ କ୍ଷଣିକ ଜୀବନେ

ସୁଖ  ଶାନ୍ତି  ଓ ସନ୍ତୋଷ ।

ସମୃଦ୍ଧି ପଥରେ ହୋନ୍ତି ଅଗ୍ରସର

ହାତ ରେ ସମୟ ଧରି

ପରିଶ୍ରମୀ ଜନେ ଆପଣାର କାମେ

ଦେଖ ରତ କେଉଁ ପରି ।

ଅଳସୁଆ ହୋଇ ଜନେ ଥାନ୍ତି କହି

ହାତ ରେ ସମୟ ନାହିଁ

କିନ୍ତୁ ପରିଶ୍ରମୀ ସମୟ କୁ ଧରି

ସାଧନେ ଥାଆନ୍ତି ଧାଇଁ ।