ଗ୍ରୀଷ୍ମ ର ପ୍ରଖରତା

ରକ୍ତ ମୂଖା ରବି , 

   ଅଗ୍ନି ଉଦ୍ଗାରେ 

ଉତ୍ତପ୍ତ ଧରଣୀ,  

ତପ୍ତ ଗଗନ 

ଶୁଷ୍କ ଏ କ୍ଷେତପରେ ।

     ସବୁଜିମାରିକ୍ତ ବନାନୀ, 

    ଅସ୍ତିତ୍ବ ହରା ତଟିନୀ

      କାଳବୈଶାଖୀର ତାଣ୍ଡବ

    ଦୃଶ୍ୟ ଏ ଧରାପରେ

ଊବୃକ୍ଷଡାଳେ ଝାଉଁଳେ କପୋତୀ 

       ହାହାକାର ଚଉଦିଗେ ଜଳବିନା ପ୍ରାଣୀ 

       ମରିଚିକା ଡାକି ଡାକି ନିଏ 

       ସୁଦୂର ସେଇ ମରୁପରେ ।

       ଗ୍ରୀଷ୍ମର ପ୍ରଖରତା 

       ଜ୍ବାଳାମୁଖୀ ସ୍ବରୂପ 

        ନୂତନତାର ସୃଷ୍ଟି ପୁଣି 

    କେତେ ଯେ ବିନାଶ ପରେ !