ଗୃହବନ୍ଦୀ

ନା ବନ୍ଧୁଗଣ

ନା ପ୍ରିୟ ପରିଜନ

ଗୃହବନ୍ଦୀ ମୁହିଁ

ଏକା ମୋ ଜୀବନ।

କରୋନା ମୋ ସାଥି

ଔଷଧ ମୋ ପ୍ରିୟା

ଦୁରେଇ ଯାଆନ୍ତି 

ପାଖେ ହେଲେ ଠିଆ।

ଜ୍ୱର କାଶ ମୋର

ବନ୍ଧୁ ପରିଜନ

ଆବଦ୍ଧ କୋଠରୀ

ସରଗ ସମାନ।

ଯୁଦ୍ଧରେ ଜିତିବି

ଘରେ ରହି ମୁହିଁ

ଘର ବାହାରକୁ

ଯିବି କାହିଁ ପାଇଁ।

ବାଣ୍ଟିବି କାହିଁକି 

କାହାକୁ କରୋନା

ଜାଣିଲି ଯଦି ମୁଁ

ତାହାର ବେଦନା।

ପୁଣି ହସିବ ମୋ 

ଛୋଟ ପରିବାର

ସୁସ୍ଥ ହୋଇ ଯେବେ

ହୋଇବି ବାହାର।

ରହିବି ଏବେ ମୁଁ 

ପୂର୍ଣ୍ଣ ସଚେତନ

ଜାଣିଛି ଏବେ ମୁଁ

ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଜୀବନ।

ମାନିକି ଚଳିବି

ନିୟମ କାନୁନ

ଭାଙ୍ଗିବିନି କେବେ

ଯେତେ ହେଲେ ମନ।