ଗଙ୍ଗଶିଉଳି

ଦିନଟିଏ ମାତ୍ର  ଆୟୁଷକୁ ଧରି

  ଆସିଅଛି ଧରାବାସେ

ରାତି ଶେଷେ ଯିବି  ବୃକ୍ଷରୁ ଝଡିଣ

   ଗଙ୍ଗଶିଉଳି ମୁଁ ଭାଷେ।

ଜୀବନଟା ମୋର  ଅଳପ ସମୟ

  ସେଥିପାଇଁ ହସେ ଖାଲି

ଦୁଃଖରେ ସଢ଼ିବା ପସନ୍ଦ କରେନା

   ନଚିନ୍ତେ ଆସନ୍ତାକାଲି।

ସଞ୍ଜୁଆ ଅନ୍ଧାର ଯେବେ ଆସେ ନଇଁ

  ଆକାଶରେ ଜହ୍ନ ତାରା

ଧଳା ନାଲି ଦୁଇ ରଙ୍ଗରେ ବାସଇ

  ମୋ ଟିକି ଦେହଟି ସାରା।

ଶୀତୁଆ ପବନ  ମନ ମତାଣିଆ

  ପାଗଳ ସଭିଙ୍କୁ କରି

ବାସ ଚହଟାଇ  ମନକୁ ଭୁଲାଇ

  ପର କରିଯାଏ ଫେରି।

ଦିନ ପରେ ଦିନ ରାତି ପରେ ରାତି

  ଆସେ ଯାଏ ନିତି ସାର

ପାଣି ଫୋଟକାକୁ ପଚାରି କି ଲାଭ

   ସବୁ କରନ୍ତି ଈଶ୍ୱର।

ଦେଖି ନାହିଁ କେବେ ସକାଳ ସୂରୁଜ

  ମୋ ଜୀଵନ ତାଙ୍କୁ ଦେଲି

ଗଙ୍ଗଶିଉଳି ମୁଁ  ସ୍ୱୀକାର କରୁଛି

  ବିଧିର ନିୟମ ବୋଲି।