ଘରର ଘରଣୀ ମୋ ମାଲିକାଣୀ (ବ୍ୟଙ୍ଗ)

ପ୍ରେମରେ ତାହାକୁ     ମନାଇବି ବୋଲି

      ମନେ ମନେ ମୁହିଁ ଭାବୁଛି

ଦୁହିଁଙ୍କର ପ୍ରେମ       ମଝିରେ ମାସ୍ କ 

      ପାଚେରୀ ହୋଇ ରହିଛି ।

ଅତି ଶାନ୍ତ ଶିଷ୍ଟ       ପତି ଭକ୍ତା ସିଏ

        ସବୁ କାମ ମୁହିଁ କରେ

ସେତ ସୁକୁମାରୀ      ଅଲିଅଳି ଝିଅ

        ବସିଥାଏ ଆରାମରେ ।

ଆମ ସଂସ୍କୃତିକୁ      ନାକ ଟେକି ସିଏ 

     ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ପଛରେ ଧାଉଁଛି

ମୁଣ୍ଡରେ ଓଢଣା      ଦେଉନାହିଁ ଆଉ 

     ଜିନ୍ସ ପିନ୍ଧି ବୋହୂ ବୁଲୁଛି ।

ଶାଶୁ ଶ୍ଵଶୁରଙ୍କ       ସେବା କରେ ନାହିଁ

      ନିତି ଯାଉଥାଏ ମନ୍ଦିର

ଛୁଆଟିକୁ ମୋର      ସଜାଇନି ଦିନେ 

     ନିଜେ ଧାଉଁଥାଏ ପାର୍ଲର ।

ସ୍ୱାମୀଟି ପଛକେ       ଉପାସରେ ରହୁ

      ସିରିଏଲ ଚାଲିଥାଉ

ଛୁଆକୁ କିଏ ସେ     ପିଠା ପୋଡ଼ିଦେବ 

    ମ୍ୟାଗି ଖାଇ ସ୍କୁଲ ଯାଉ ।

ପଞ୍ଜରା ଦିଶୁଛି      ଖଟି ଖଟି ମୋର 

     ଟଙ୍କା ପଶେ ଭେନିଟିରେ

ହାଇ ହିଲ୍ ପିନ୍ଧି       ବୁଲୁଅଛି ସିଏ 

    ଛିଣ୍ଡା ଜୋତା ମୋର ଭାଗ୍ୟରେ ।

କହିଦେଲେ ପଦେ     ହେବ ଠିଆ ପାଲା 

      ଉଡ଼ିବ କୁଲାରୁ ଛାଞ୍ଚୁଣି

ସେ ଯେ ପାଟରାଣୀ    ଘରର ଘରଣୀ

      ଅଟେ ମୋର ମାଲିକାଣୀ ।