ଘର

କାହିଁ ଅନାଦି କାଳରୁ ତୋର ଜନମ

ଘର ବୋଲି ଆମେ ସବୁ ଦେଇଛୁ ନାମ।

ତୋର ବିନା ଆମ ସ୍ଥିତି, ନାହିଁ ତ ଗତି

ଦିନସାରା ବୁଲୁ, ଫେରୁ ହୋଇଲେ ରାତି।

ଭରିଅଛି ତ ପାଖରେ କେତେ ଶକତି

ତୋର ବିନା, ସାହାଯ୍ୟରେ ନାହିଁ ମୁକତି।

ପରିବାର ଜନେ ସବୁ ରହୁ ଏକାଠି

ପରମ୍ପରା ଚାଲିଅଛି ଏମିତି ଏଠି।

ସ୍ନେହ, ଶ୍ରଦ୍ଧା, ସେବା, ମୋହ, ମାୟା ମମତା

ମିଶିଲେ ହୁଅଇ ପରିବାର ଏକତା।

ଘର ନଥିଲେ ତ ଜାଣ ପର ସେ ପ୍ରାଣୀ

ନାହିଁ ଯା'ର ଘର ହୁଏ ,ତା ହୃଦ ହାଣି।

ଘର ବିନା ରହିଛି ଯେ, ସେ ପ୍ରାଣୀ ପଶୁ

ଦୁଃଖ ରେ, ସୁଖରେ ଆମେ ଏ ଘରେ ହସୁ।

କହିଛନ୍ତି ଘର ଅଟେ ବୈକୁଣ୍ଠ ସମ

ହସ, ଖୁସିରେ ବିତଇ ଦିନଟି ଆମ।

ସରଗ ସମାନ ଅଟେ ଏ ଆମ ଘର

ବାପା, ବୋଉ, ଭାଇ ରହେ ସାଥିରେ ମୋର।

ଏଇ ଘରେ ଥିଲେ ଭୁଲିଯାଏ ମୁଁ କଷ୍ଟ

ଶିଖାଇଥାଏ ହେବାକୁ ମୁଁ ଶାନ୍ତ, ଶିଷ୍ଟ।

ଏହି ଘର ପାଇଁ ମୁହିଁ ପାଏ ଜୀବନ

ଘର ବିନା ଲାଗେ ନାହିଁ ମୋର ଏ ମନ।

ଘର ବ୍ୟତୀତ ନ ରହୁ ଏଠି କେ ଜନ

ନ ରହୁ ଏମିତି କିଏ ହେ ଭଗବାନ।