ଘାସଫୁଲ
ଘାସଫୁଲ
ଅନ୍ଧକାରେ ଆଲୋକ ଟିକିଏ ପାଇଁ
କି ଦୁଃସହ ବ୍ୟାକୁଳତା !
ମୁହଁକୁ ଦିଶେ ନା ମୁହଁ
ଦୁଇପୁଡା ନିଃଶ୍ୱାସ ପ୍ରଶ୍ୱାସ ବାରି
ଜୀଇବାକୁ ପଡ଼େ
ଘାସ ଫୁଲ ! କଥା ଦିଅ!!
ସଙ୍ଖୋଳିବା ଜୀବନକୁ ଡହଡହ
ଅଗ୍ନି ପରୀକ୍ଷାରେ ।
ବନ୍ୟାବାତ୍ୟା ଭୂମିକମ୍ପ
ଦାରୁଣ ନିଦାଘ ତାପ
ମୁଣ୍ଡେ ବହି ଅସରନ୍ତି ଦୁଃଖର ପାହାଡ଼
ଶୁଖିବାକୁ ଦେବା ନାହିଁ ଚିରନ୍ତନୀ ମମତାର ନିର୍ଝର
ଘାସ ଫୁଲ ! କଥା ଦିଅ !!
ନିରେଖିବା ପ୍ରାଣମୟୀ ନିଳିମାକୁ ଆତ୍ମଦାହୀ
ଅଶ୍ରୁପାତ ଦହଗଞ୍ଜ ହତାଶି ଆଁରେ ।
ପ୍ରେମର ନାହିଁ ବିନାଶ ଜରା ବ୍ୟାଧି ମୃତ୍ୟୁ
ଅନନ୍ତ ପ୍ରେମରେ ଜନ୍ମ ହୁଏ ବାର ବାର
ଜୀବନ କଅଁଳି ଉଠେ ଧରାବୁକେ&nb
sp;
ଗଗନେ ପବନେ
ଘାସ ଫୁଲ! କଥା ଦିଅ!!
ଶ୍ୟାମ ତୁମ ଆଗମନୀ ସୁରେ
ମେଘାଇ ଉଠୁ ଜୀବନ ଅବିକଳ
ତୁମ ରୂପ ତୁମ ରସ ଗୁଣେ ।
ଯଦି ତୁମେ ଭାଙ୍ଗି ପଡ କ୍ଷଣିକ ଦୁଃଖରେ
ଆନମନା ଗୁମାନୀ କପୋତୀ ପରି
ବସ ତରୁ ଡାଳେ
ବିରାଗେ ବାହୁନି କୁହ- ଆଗୋ ପ୍ରିୟତମ !
ଅନିତ୍ୟ ଏଇ ସଂସାର
ଦୂରୁହ ସବୁଜ ସ୍ୱପ୍ନ
ଜୀବନରେ ମୁକ୍ତି କାହିଁ କୁହ ?
ଏ ଆକାଶ ଉବାଚିବ ପକ୍ଷବାନ କପୋତଟି ହୋଇ -
ପ୍ରାଣ ସଖୀ ! ଘାସ ଫୁଲ !!
ମୋ କପୋତୀ ରାଣୀ !!!
ପ୍ରେମ ଅଟେ ଚିରନ୍ତନ
ବତୁରେ ସବୁଜ ସ୍ୱପ୍ନ
ମୁକ୍ତିର ମୂଳମନ୍ତ୍ର ଲିପିବଦ୍ଧ
ତୁମ ମୋ
ପ୍ରତି ବକ୍ଷ ନୀଳ ଅକ୍ଷରରେ ।