ଏମିତି କେମିତି କହିଦେବି ଯେ....

ଏମିତି କେମିତି କହି ଦେବି ଯେ  

'ମୋ' ଭିତରେ 'ତୁମେ' ସମାହିତ ବୋଲି, 

ସେ ଶବ୍ଦ ରେ ହେଉ ବା ସ୍ୱରରେ l

କାଳେ ଯଦି କିଏ ଶୁଣି ନିଏ 

ଆକାଶ, ମେଘ,  ଧରିତ୍ରୀ, ପବନ 

ଶ୍ରାବଣ, ବର୍ଷା, ଫଗୁଣ, ମହକ 

ତା ହେଲେ କଣ ଯେ ନ ହେବ ? 

ବୋହିବନି ପବନ 

ତା ସୁଗନ୍ଧ ମହକ ନେଇ ମୋ ଦ୍ୱାରେ, 

ଆକାଶ ବି ହଜାଇ ଦେବ ନୀଳିମା 

ମୋ ପାଇଁ ବିବର୍ଣ୍ଣ ସାଜିବ, l

ଆଉ ଧରିତ୍ରୀ ତ' ଫାଟି ପଡିବ 

ଆଗ୍ନେୟଗିରି ପରି ଲାଭା ଉଦ୍ଗାରିବ, 

ଋତୁମାନେ ସବୁ ମୁହଁ ମୋଡି ଯିବେ

ସମୟ ବି ହୋଇବ ନିଶ୍ଚଳ l

ସେତେବେଳେ ତା ଭିତରେ ତ 'ମୁଁ'

ନିଶ୍ଚୟ ହଜିବୀ ଜାଣ 

ଯେଣୁ ବିବର୍ଣ୍ଣ ଆକାଶ 

ବିଦୀର୍ଣ୍ଣ ଧରିତ୍ରୀ ମଧ୍ୟେ 

ସ୍ୱାଶ ଋଦ୍ଧ ହେଲେ

 କେମିତି ବଞ୍ଚିବି ଯେ? 

ସେତେବେଳେ କିନ୍ତୁ 

ତୁମକୁ ତ ଯିବାକୁ ପଡିବ ନିଶ୍ଚୟ 

ମୋ ଠାରୁ ବହୁତ ଦୁରକୁ l

ପ୍ରତିକ୍ଷିତ ତୁମ ସୁନୀଳ ଆକାଶ ତଳକୁ 

ସବୁଜିମାଭରା ଧରିତ୍ରୀ କୋଳକୁ 

ମହକିତ ପବନର ପଣତକୁ ଧରି 

ଋତୁ ମାନଙ୍କର ସ୍ବପ୍ନ ସଜେଇବାକୁ l

ଯେଣୁ ଏମିତି କେମିତି କହିଦେବି ଯେ 

ଶବ୍ଦ ଦେଇ ସୁର ଦେଇ 

'ମୋ ' ଭିତରେ 'ତୁମେ' ସମାହିତ ବୋଲି l

'ମୋ' ଭିତରେ 'ତୁମେ'

ଆଉ 'ତୁମ' ଭିତରେ 'ମୁଁ ' ସମାହିତ ଯଦିଚ 

ଦୂରତ୍ୱ ଆମର 

ସମୟରୁ ଶଙ୍ଖନାଦ ଯାଏଁ 

ପାପରୁ ପୁଣ୍ୟତୋୟା ଯାଏଁ 

ସୁନ୍ଦରତାରୁ ବିବତ୍ସତା ଯାଏଁ l