ଏକରେ ଅନେକ- ନାରୀ

କେତେବେଳେ ସେ ପତ୍ନୀ

ରୂପରେ ସ୍ୱାମୀର ଅର୍ଦ୍ଧାଙ୍ଗିନୀ

ସୁଖ ଦୁଃଖ ବାଣ୍ଟି ନେଇ

ହସି ହସି ବିତାଇ ଦିଏ

ସଂସାର ର ଅଭେଦ୍ୟ ସମୟକୁ

କେତେବେଳେ ସେ ଭଗିନୀ ରୂପରେ

ଭାଇର ନୟନ ପିତୁଳା

ଅଳି ଅଝଟର ଗନ୍ତାଘର

ଦୁଷ୍ଟମିର ଅଂଶ ବିଶେଷ

ରାକ୍ଷୀ ର ଡୋରୀରେ 

ବନ୍ଧା ତା ବିଶ୍ୱାସ

କେବେ ସେ ଦୁହିତା ରୂପରେ

ଦୁଇ କୂଳକୁ ହିତ

ଦୁଇ ନାବକୁ ବହିଚାଲେ

ସମତୁଲ କରି ଦୁନିଆ ଭିଡ଼ ରେ

କେବେ ସେ ମା ରୂପରେ

ମମତା ମୟୀ, କରୁଣା ମୟି

ସନ୍ତାନ ପାଇଁ ସେ ବସୁଧା ପରି

ସର୍ଵଂ ସହା ମମତାର ମନ୍ଦିର  

ପଣତ ରେ ତାର ଭରିଥାଏ

କେତେ ଯେ ସେନେହ ଆଦର

ନାରୀ, ଗୋଟିଏ ଶରୀରରେ

ଅନେକ ରୂପରେ ବିରାଜିତ

ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନିର୍ଭୟ 

ଆଶ୍ୱାସନା ଦେଇ