ଏକାକୀ ଜୀବନ

ଏକାକୀ ଜୀବନ ବଞ୍ଚିବାର ଥିଲେ

ପଥଭ୍ରଷ୍ଟା ହୁଅ ନାହିଁ

ସାଙ୍ଗସାଥି ସବୁ ଦୁରେଇ ଯାଆନ୍ତି

କିଛି କ୍ଷଣ ଖୁସି ଦେଇ।

ଅସମୟେ ସେ ତ ପାଖକୁ ଆସନ୍ତି

ସମୟରେ ଦେଖା ନାହିଁ

ବଡ଼ବଡ଼ କଥା କହିଯାଇ ଥାଆନ୍ତି

ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ମନେ ଦେଇ।

ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଠରେ ମୋହମାୟା ସବୁ

ସମ୍ପର୍କର ଏଠି ଖେଳ

କାମ ସରିଗଲେ କହିଦେଇଥାଏ

ମିଳେନାହିଁ ତାକୁ ବେଳ।

ଆବଶ୍ୟକସ୍ଥଳେ ଦୁରେଇ ଯାଏ

ଯେଉଁ ସମ୍ପର୍କର ଡୋରୀ

ସେହି ସମୟରେ ବୁଝିନେବ ଭାଇ

ସେଠାରେ ସତ୍ୟତା ନାହିଁ।

ପ୍ରକୃତ ବନ୍ଧୁ ଯେ ଛାଡେନାହିଁ ହାତ

ଦୁଃଖରେ ହୁଏ ସେ ସାଥି

ସବୁ ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ବଇଦ ସାଜି

ଦୂରକରେ ସବୁ ବ୍ୟାଧି।

ଆଜିର ସମାଜେ ବଞ୍ଚିବାର ଥିଲେ

ନକାରାତ୍ମକ ତ୍ୟାଗ କର

ଖୁସି ରହିବାର ଗୋଟିଏ ଉପାୟ

ଏକାକୀ ବଞ୍ଚିବା ଶିଖ।