ଚଉପଦୀ-ବଂଶୀଧାରୀ ସରି ଯିବନି ଜୀବନେ
ଚଉପଦୀ-ବଂଶୀଧାରୀ ସରି ଯିବନି ଜୀବନେ
କବି - ବଳଦେବ ରଥ
ରାଗ - ପୁରବୀ ,ତାଳ -ଆଠତାଳି
ବଂଶୀଧାରୀ
ସରି ଯିବନି ଜୀବନେ କିଶୋରୀ ହେ । ଘୋଷା ।
ବିରହରେ ସଖୀ ହୋଇଛି କାତର
ସରୁଁ ସରିଲାଣି ସରୋଜ ପତର
ଦେଖିଲି ସଖୀର କଣ୍ଠରେ ମାତର
ଜୀବନକୁ ଅଛି ଧରି ହେ । ୧ ।
ଲାଗୁ ନ ଥିଲା ମୋ କରକୁ ନାଟିକା
ସଜନୀମାନେ ଦେଖି ହେଲେ ତାଟକା
ଧାଇଁ ଅଇଲି ମୁଁ ଶୁଣି ତାଙ୍କ ଡକା
ଥିବ କି ଜୀବନେ ସରି ହେ । ୨ ।
ନାସାଗ୍ରତେ ତୁଳ ଦେଲେ ତତପର
ନ ଚଳିଲା ପରି ଦିଶିଲା ନାଗର
ସଜନୀମାନେ ବସିଣ ସେହି ପୁର
ହା ରାବରେ ଥିଲା ପୂରି ହେ । ୩ ।
ତୁମ୍ଭଭଳି ଯେବେ ନୋହିଲା ପାତର
ପଚାରୁଛି ଶ୍ୟାମ ନ ଦିଅ ଉତ୍ତର
ଅନ୍ତର୍ଗତେ ଯେବେ ଥିଲାଟି ଅନ୍ତର
ଚିତ୍ତ କିପାଁ କଲ ଚୋରି ହେ । ୪ ।
ଲାଗିଥିଲେ ଜବାଧରୀର ସେବାରେ
ଆଶା ଅଛି ମୋହ ଯିବା ଆସିବାରେ
ହଟି ବସିଅଛି ଜୀବନ ନେବାରେ
ପାପୀ କାମ ଯମ ପରି ହେ । ୫ ।
ଦୀନବନ୍ଧୁ ଥାଉଁ ବିରହ ତୁଷାର
ନାଶକଲେ ପଦ୍ମିନୀକି ଏ ଅସାର
ବୋଲେ କବି ରବି ହେବଟି ଅସାର
ହସିବେ ସିନା ଭଗାରି ହେ । ୬ ।