ଚଉପଦୀ -୧୫ (ଫୁଲେଇ ଫୁଲ)

କଦମ୍ବ ବନେ ସୁମ କି ଅନୁପମ

କାଦମ୍ବିନୀ କାଦମ୍ଵରୀ କରିଲି ପାନ 

ପରାଗ ରେଣୁ ଉଡାଇ, ଭ୍ରମର ମୁଁ ହେଲି ବାଇ

ପରାଗ ସଙ୍ଗମେ ସଖୀ ହୋଇଲି ଲୀନ

କଦମ୍ବ ବନେ ସୁମ କି ଅନୁପମ ।

ଫୁଲେ ଫୁଲେ ଫୁଲେଇ ୟେ ଶ୍ରାବଣ ସଞ୍ଜେ 

ନିଧୁବନେ କୃଷ୍ଣ ସଙ୍ଗେ ରାଧିକା କୁଞ୍ଜେ

ରଚିଲେ ଝୁଲଣ ଜାତ, କେଳିରେ ଶ୍ରୀରାଧା କୃଷ୍ଣ

ଦୋଳିରେ ଝୁଲନ୍ତି ରଚି ଅମୀୟ ପ୍ରେମ

କଦମ୍ବ ବନେ ସୁମ କି ଅନୁପମ ।

ଶ୍ରାବଣ ବର୍ଷା ରାତି ରସିକା ଶେଖରୀ

ନହୁଅ ବିମନା ସହୀ ଗୁମାନ କରି

ମା ଏହିଳତୀ ଲତା ଲଳିତ, ସମାନ ଛନ୍ଧି ଦେ ମିତ

ହଜାଇ ଦେଉ ମୋତେ ତୋ ବାହୁ ବନ୍ଧନ

କଦମ୍ବ ବନେ ସୁମ କି ଅନୁପମ ।

ବରଷା ରାତିରେ ତୋର ଉଷୁମ କୋଳେ 

କଟାଇ ଦେବି ପ୍ରଣୟ ପୀରତି ଭୋଳେ

ବନେ ମୟୂର ନାଚଇ, ଆକାଶେ ମେଘର ଛାଇ

ରସିଆ ମନ ବସିଆ ମୋ ଜୀବଧନ 

କଦମ୍ବ ବନେ ସୁମ କି ଅନୁପମ ।

 

ମଧୁର ତୋ ପ୍ରେମ ମଧୁ ବନିତା ତୁଲ

ଫୁଲ କୁମାରୀ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ଫୁଲେଇ ଫୁଲ

ମୋ ଅଙ୍କ ପଲ୍ୟଙ୍କ ପରେ, ବସତୁ ପ୍ରେମ ଆଧୀରେ

ତୋତେ ଲଭି ହୋଇଯିବ ଜୀବନ ଧନ୍ୟ

କଦମ୍ବ ବନେ ସୁମ କି ଅନୁପମ ।