ଚମ୍ପକ ପାଦପେ ହେମ କଳିକା

  

ଚମ୍ପକ ପାଦପେ ହେମ କଳିକା,

ମନେ ହୁଏ ଯେହ୍ନେ ମଳୟ ସଖା,

ଅଙ୍ଗେ ଅଙ୍ଗେ ଆଜ ଦୀପକ ରାଗିଣୀ

ମଦନ ଜଳାଏ ପ୍ରଦୀପ ଶିଖା !

ଅଙ୍ଗୁଳି କମ୍ପନେ ମଧୁ ଝଙ୍କାର,

ଅଭିସାର ସାଥେ ରଚେ ଶୃଙ୍ଗାର,

ରୁଣୁଝୁଣୁ ଶୁଭେ ନୂପୁର ଗୁଞ୍ଜନ

ମଦାଳସୀ ପ୍ରିୟା କରେ ବିହାର !

ଆଗୋ କୁରଙ୍ଗଗାମିନୀ ଚନ୍ଦ୍ର ବଦନା

ଚାରୁ ହାସ୍ୟମୟୀ ସରମୀ ଲତା

ହୃଦୟରେ ଥରେ ପଦ ଥାପିଦିଅ

ମେଣ୍ଟିଯାଉ ମୋର ବିରହ ବ୍ୟଥା।