ଛୋଟ ବଡ଼

ଉତ୍କଳ ଭାରତୀ କୁନ୍ତଳା କୁମାରୀ ସାବତ

ଛୋଟର ଆଦର କରିଥାଏ ଛୋଟ,

ବଡ଼ର ଆଦର ବଡ଼,

ଫୁଟିଥିଲା ଫୁଲ ସଙ୍ଗେ ସରି କିବା

ହେବ କେବେ ଫୁଲକଢ଼ !

ବଡ଼ ହୁଏ ଯଦି ପୂର୍ଣ୍ଣଚନ୍ଦ୍ର ପରି

ଆଉ ନ ପାରିବ ବଢ଼ି,

ଫୁଟିଲା ଫୁଲ କି ଫୁଟେ ଆଉ ଥରେ,

ଫୁଟେ ସିନା ଫୁଲକଢ଼ି !

ମୁଁ ତ ଛୋଟ,

ମୁଁ ତ କ୍ଷୁଦ୍ର ଅତିଶୟ,

ବଡ଼ କିନ୍ତୁ ଦିନେ ହେବି ମୁଁ ନିଶ୍ଚୟ;

ସାନ ହୁଏ ବଡ଼,

ଭଙ୍ଗା ହୁଏ ଦଢ଼,

ପଛ ଲୋକ ହୁଏ ଆଗ,

ସେଥିପାଇଁ ସଦା ସାନ ମଣି ଆପେ

ଲୋଡ଼ୁଥିବି ପଛଭାଗ ।

ହେଲେ ସାନ ନାହିଁ

ଲାଜ ଅପମାନ

ଯଦି ମୁଁ ପାରିବି ବଢ଼ି,

ଫୁଟିଲା ଫୁଲ କି ଫୁଟେ ଆଉ ଥରେ,

ଫୁଟେ ପରା ଫୁଲକଢ଼ି !

ସମାପ୍ତ