ଛନ୍ଦହରା ରାତି

ରାତିକୁ ମାଗିଲି ନିଦ ଦୁଇଘଡି

ବର୍ଷାକୁ ଜେଛନା ରାତି

ସମୁଦ୍ର ହାତରେ ବାରତା ଦେଲି ମୁଁ

ପବନ ହାତରେ ଚିଠି

ସପନ ଟିକିଏ ମାଗିଥିଲି ଦିନେ

ହଜିଗଲା ସବୁ ନିଦ

ଅର୍ଦ୍ଧ ନିଶିଥରେ କାନେ ବାଜିଥିଲା

ପ୍ରଣୟର ବଂଶୀ ନାଦ

ସୂରୁଜ ହଜିଛି ରାତି ବି ଲୁଚିଛି

ସବୁରଙ୍ଗ ଗଲା ହଜି

ସପନ ମହଲେ ସପନର ଅଖି

ପାଉନାହିଁ ଅଉ ଖୋଜି

ବରଷାର ସ୍ୱର ନିରବି ଯାଇଛି

ଦେଉନି ତା ପ୍ରୀତିଛୁଆଁ

କୁହୁଳି କୁହୁଳି ଜହ୍ନଟା ଜଳୁଛି

ଆଖିରେ ଜଳୁଛି ନିଆଁ