ବୁଢ଼ା ବରଗଛ

କାହିଁ କେଉଁକାଳୁ ବୁଢ଼ା ବରଗଛ ଗାଆଁ ମୁଣ୍ଡେ ଅଛି ରହି

ତିନିଶ ବରଷ ଗାଁ ଇତିହାସ ମୁକ ସାକ୍ଷୀ ଆଖ୍ୟା ବହି ।

ଗ୍ରାମ ବାସୀଙ୍କର ଏହି ବୃକ୍ଷ ତଳ ଆଶା ଭରସାର ସ୍ଥଳ

ଖରା ବରଷାରେ ଶୀତରେ କାକରେ ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ସହାୟ ବଳ |

ନାନା ଜାତି ପକ୍ଷୀ ଡାଳେ ନିବସନ୍ତି ବସା ବାନ୍ଧି ଚିରନ୍ତନ

ବକ ଶୁକ ଶାରୀ ପେଚକ ମଞ୍ଜାରୀ ଶାଗୁଣା ଚିଲ ଖଞ୍ଜନ |

ହଳଦୀ ବସନ୍ତ, ଚଷାପୁଅ ଗୀତ କାକ ବଣିର କୂଜନ

ପ୍ରଭାତ ଗୀତିକା ସଂଗୀତ ଗାୟନେ କରଇ ମନୋରଂଜନ |

ସାପ ଗୋଧି ଆଦି ସରୀସୃପରାଜି ଥାନ୍ତି କୋଟର ଆଦରି

ମୂଳେ ଗାତ କରି ମୂଷିକ ନେପାଳୀ କୋକି ଥାନ୍ତି ଆଶ୍ରା କରି |

ପ୍ରକାଣ୍ଡ ଶରୀର ଶାଖା ସୁବିସ୍ତାର ଗହଳ ପଲ୍ଲବେ ଭରା

ବିଶାଳ ଓହଳ ଭେଦି ଭୂମିପର ସ୍ତମ୍ଭ ସମ ଉଭା ପରା |

ସକାଳ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଅବା ମଧ୍ୟାହ୍ନରେ ଶୁଭୁ ଥାଏ କୋଳାହଳ

ଓହଳରେ ଝୁଲି ଦୋଳି ଖେଳୁଥାନ୍ତି ବାଳକ ବାଳିକା ଦଳ |

ଏହି ଗଛମୂଳେ ଯାନୀ ଯାତ୍ରା ପର୍ବ ପର୍ବାଣି ହୁଏ ପାଳିତ

ବାହାଘର ବେଳେ ବରଯାତ୍ରୀ ଦଳ ଏଠି ହୁଅନ୍ତି ମିଳିତ |

କେତେ ଶୋଭାଯାତ୍ରା କେତେ ମହାଯାତ୍ରା ଦେଖି ହୋଇଛି ଅଧୀର 

ବାଲ୍ୟରୁ ଯୌବନ ସବୁ ଖେଳାଲୀଳା ଦେଖିଛି ଚାରି ପିଢୀର |

ବନ୍ୟାରେ ବାତ୍ୟାରେ ପ୍ରକୃତି ସଙ୍ଗରେ କରିଛି ମହାସମର

ଧୋଇଯାଏ ମୂଳ ଭାଙ୍ଗିଯାଏ ଡାଳ ନଥାଏ ତାହାର ଡର |

କେତେ ଖଳ ମତି ତା ଶାଖା ହାଣନ୍ତି ତଥାପି ସେ ଅବିଚଳ

ପ୍ରାଣୀଙ୍କର ହିତ ସାଧନରେ ରତ ସଦା ଅଟଳ ଅଚଳ |

ବିଜ୍ଞାନ ଯୁଗରେ ମାନବତା ହତ ରାସ୍ତା ନିର୍ମାଣର ଛଳେ 

ଅଥବା ବିଜୁଳି ତାର ସଂଯୋଗରେ ଡାଳ କାଟି ଲଣ୍ଡା କଲେ |

କମିଲା ତା ଭାଉ ପୂର୍ବ ପରି ଆଉ ଜମୁ ନାହିଁତ ଆସର

ପଶୁ ପକ୍ଷୀଙ୍କର ନାହିଁ ସମାହାର ଭାଙ୍ଗିଗଲା ତାଙ୍କ ଘର |

ବୁଢ଼ା ବରଗଛ ଅତୀତ ସୁମରି ଛାଡୁଅଛି ଦୀର୍ଘ ଶ୍ୱାସ

ଆଉକି ଫେରିବ ସେ ଆନନ୍ଦମୟ ତା ଅଭୁଲା ଇତିହାସ |

ଜୀବନ ଦର୍ଶନ କରୁଛି ପ୍ରଚାର ହେଜ ଏ ମାନବ ଜାତି

ଜଗତ କଲ୍ୟାଣେ ଜୀବନ ବିତରି ପାଉଛି ମୁଁ ମହାଶାନ୍ତି |