ବର୍ତ୍ତମାନ

ଅତୀତ ଇତିହାସ ହେଲାଣି ଭବିଷ୍ୟ ଆସିନି

ବର୍ତ୍ତମାନ ଆଶା ଭରସା ବିଶ୍ୱାସ

ମାଟି ପାଣି ପବନ ଜଳ ବୃକ୍ଷ

ଆଜିକାଲି ଏତେ ମନସ୍କ ହେବାରୁ

ପରିତାପର ଜ୍ୱଳନ

ଏତେ ସବୁକୁ ଏକାଠି କରି ବଞ୍ଚିବା ଶିଖିନି

ଅଣନିଶ୍ୱାସୀ ଲାଗୁଛି କେବେ କେବେ

ଆକାଶ ପୃଥିବୀ ମଝିରେ ପାତାଳ ଦେଖିନି

ମାତା ସୀତା ପଶିଗଲେ ଫାଟିଲା ମେଦିନୀ

ୠତୁମତୀ ନଈ ସବୁ ଫୁଲାଇ ଛାତି

ସଗର୍ବେ ଠିଆ ପାହାଡ଼ ମାଟିକୁ ଓଲ୍ହାଇ ନିତି

ଫୁଟୁ ଥିବା ଫୁଲଙ୍କ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଲୁଟେ

ଘାସକୁ ଛୋଟ ପାଳକୁ ମୋଟ

ବଡ଼ିମା ଛୁଟେ

ଆକାଶକୁ ମଥା ଟେକି ମାଟିରେ ପାଦ ଥାପି

ପାହାଡ଼ ପର୍ବତ କହେ ସେ ବଡ଼

ଅସୁମାରୀ ଜଳସ୍ତର ତା ଭିତରେ ଶୁଖିନି

ବାହାରକୁ ଆସି ମାଟି ମାକୁ ପ୍ରଣାମ କରିବାକୁ

ଭରସା ତୁଟିନି

ଏଇତ ଜୀବନ ସଂଘର୍ଷ

ଆଜି କାଲି ଓ ଆସନ୍ତା କାଲିକୁ କେହି ବି ଦେଖିନି

ନଈ ଝରଣା ପାହାଡ଼ ସଭିଙ୍କ ପରି

ମାଟିମନସ୍କ ହୋଇ ବଞ୍ଚିବାକୁ

ଶିଖି ଗଲିଣି ତଥାପି ଆଜି ହିଁ ଆଜି ପରି ଲାଗେ

ଗତକାଲି ଓ ଆସନ୍ତାକାଲି କଥା ଭାବନି ।