ବର୍ଷା

ଗ୍ରୀଷମ ଶେଷେ ବରଷା ଆସେ

   ହସି ଉଠଇ ଧରା

ଉତ୍ତପ୍ତ ଏଇ ଧରଣୀ ବକ୍ଷ

  ଶୀତଳ ହୁଏ ପରା ।

ଚାତକ ପାଏ ଆକାଶୁ ନୀର

   ଶୋଷ ମେଣ୍ଟଇ ତାର

କଳା ମେଘର ରୂପକୁ ଦେଖି

  ନାଚି ଉଠଇ ମୟୂର ।

ବରଷା ପାଣି ମାଟି ଛୁଇଁଲେ 

   ମିଠା ମହକ ଛୁଟେ

ଚାଷୀଭାଇର ମନ ଆନନ୍ଦ 

  ମୁହଁରେ ହସ ଫୁଟେ ।

କ୍ଷେତରେ ତାର କରିଣ ହଳ

   କରିବ ନୁଆ ଫସଲ

ବରଷା ପାଣିରେ ବେଙ୍ଗୁଲି ନାନୀ

   ଛୁଆଙ୍କୁ କରେ ଗେଲ ।

ବରଷା ପାଇ ହସି ଉଠନ୍ତି 

   ସବୁଜ ବୃକ୍ଷ ରାଜି

ଧରଣୀ ରାଣୀ ଦିଶେ ସୁନ୍ଦର 

   ସବୁଜ ଶାଢୀରେ ସାଜି ।

ପୁରି ଉଠଇ ନଈ ପୋଖରୀ

   ଜଳ ଜୀବଙ୍କ ସୁଖ

ପାଣି ଅଭାବେ ଭୋଗୁଥିଲେ ସେ

  କେତେ ଯେ,ପରା ଦୁଃଖ ।

   

ବେଙ୍ଗ ରଡଇ କେଁ କଟର କେଁ 

   ଡାହୁକ ପୁଣି ଡାକେ

ସାଧବ ବୋହୂ ଚାଲେ ସଧୀରେ

   ଘାସ ଗାଲିଚା ବୁକେ ।

ବରଷା ପରା ଆମରି ମିତ

  ବରଷି ଦିଏ ପାଣି

ଶୀତଳ ହୁଏ ଏଇ ଧରଣୀ

   ହସେ ପ୍ରକୃତି ରାଣୀ ।