ବର୍ଷା

ବରଷା ଗୋ ତୁମେ ରିମଝିମ୍ ଛନ୍ଦେ

ପଦପାତ କର ଧରା,

ବାଦଲ ଓଢ଼ଣୀ ମଥାପରେ ଟାଣି

ଦିଶୁଥାଅ ମନୋହରା

ଆଗମନେ ତୁମର,

ଲଭି ତୁମ ପ୍ରୀତି ଫୁଲିଉଠେ ଛାତି

ଆମ ପ୍ରକୃତିରାଣୀର,

ଶୋଭା ମଣ୍ଡିତେ ଦିଶେ ସୁନ୍ଦର ।

ତୁମରି ପରଶେ ସଚରାଚରରେ

ଜୀବଜନ୍ତୁ ବୃକ୍ଷଲତା,

ତୃଷିତର ଜ୍ଜ୍ବାଳା ତୃପତେ ସରବେ

ଆନନ୍ଦରେ ବିମୋହିତା,

ବାରି ତାପ ଗ୍ରୀଷମ,

ପ୍ରତି ଦେହେ ଭରିଦିଅ ମାଦକତା

ଝରାଇ ତୁମର ପ୍ରେମ,

ଯାହା ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଓ ଅନୁପମ ।

ତୁମ ଆଲିଙ୍ଗନେ ଶ୍ୟାମଳିମା କ୍ଷେତ

ହସିଉଠେ ଖିଲିଖିଲି,

କୁଷକର ପ୍ରାଣ ଆନନ୍ଦେ ବିଭୋର

ଦେହକଷ୍ଟ ଯାଏ ଭୁଲି,

ତୁମ ଜୟ ଗାନରେ,

ଲାଗିପଡେ ନିତି ମନେ ବହି ପ୍ରୀତି

ଛନ୍ଦ ତୋଳି ନାନା ସୁରେ,

ସତେ ପୀୟୂଷ କି ପାନ କରେ ।

ତୁମକୁ ଧାରଣେ ନଦୀ, ପୁଷ୍କରିଣୀ

ହିଲ୍ଲୋଳିତେ ଫୁଲିଉଠେ,

ତଟିନୀ ଧାଇଁଣ କଳକଳ ନାଦେ

ମୁହାଣେ ପ୍ରମିକ ଭେଟେ,

ଅସୁମାରୀ ପ୍ରତୀକ୍ଷା,

ତୁମ ପାଇଁ ଅବସାନ ଯେ ହୁଅଇ

ମନୁ ଭୁଲିଯାଏ ଦକା,

ତୁମେ ତା'ର ଚିର ପ୍ରିୟ ସଖା ।