ବରଷା ରାଣୀ

ବରଷା ରାଣୀ ଲୋ ବରଷା ରାଣୀ

ଡେରି ହେଲା ବୋଲି ପଡେ ଭାଳେଣି l

ତୋର ଅପେକ୍ଷା ଟି ସର୍ବେ କରନ୍ତି

ଖରା ର ଦାଉ ରୁ ଦେଉ ତୁ ଶାନ୍ତି l

ଘଡଘଡି ବର୍ଷା ବିଜୁଳି ମାଡ

ମନେ ହୁଏ ଆସିଗଲା ଆଷାଢ଼ l

ସାରୁ ବୁଦା ମୂଳେ ବେଙ୍ଗ ବେଙ୍ଗୁଲୀ

ରଡି କରୁଥାନ୍ତି ହୋଇ ମବାଲି ।

ନିଦରୁ ଉଠନ୍ତି ତୁହି ଆସିଲେ

ବର୍ଷା ଋତୁ ତାଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ ଭଲେ l

ସାଧବ ବୋହୁ ଟି ଦିଶେ ଏ ଦିନେ

ନାଲି ଟୁକୁ ଟୁକୁ ବୋହୁ ଯେସନେ l

ନାଲି ମଖମଲି ଓଢଣୀ ଟାଣି

ଧୀରେ ଧୀରେ ସିଏ ଚାଲଇ ପୁଣି l

ସବୁଜିମା ଭରି ଯାଏ ଧରଣୀ

ଶୋଭାରାଶି ମନ ନିଅଇ କିଣି l

କୁନି ଶିଶୁ ଅବା ବୃଦ୍ଧା ତରୁଣ

ବାଳିକା ହେଉକି ବୃଦ୍ଧ ଯେ ପୁଣ l

ସଭିଙ୍କୁ ଖୁସି ତୁ ବାଣ୍ଟିଣ ଥାଉ

ସେଥିପାଇଁ ତୋତେ ଭଲ ଯେ ପାଉ l

କାଗଜ ର ଡ଼ଙ୍ଗା ଭସାଇ ଧୀରେ

ଚପଳ ଶିଶୁ ଟି ମନ ଅଧିରେ l

ଗାଁ ପୋଖରୀ ଟି ଜଳେ ପୂରଣ

ଜଳ କ୍ରୀଡା କରିଥାନ୍ତି ତରୁଣ l

ଶସ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ର କେଡେ ସୁନ୍ଦର ଦିଶେ

ତୋର ଆଗମନେ ଧରଣୀ ହସେ l

ବରଷା ଛୁଅଁଇ ଧରଣୀ ଯେବେ

ମାଟିର ସୁଗନ୍ଧ ମନକୁ ଲୋଭେ l

ତୋହରି ପରଶ ଦେହେ ବାଜିଲେ

ଶିହରଣ ଖେଳେ ଶରୀର ତଳେ l

ଗରମ ପକୁଡି ତା ସାଥେ ମୁଢି

ମଜା ନେଇ ଦେଖୁ ବରଷା ଝଡି l

ପାଣିର ଫୋଟକା ପରି ଜୀବନ

ତୋର ଜଳଧାରା ଶିଖାଏ ପୁଣ l

ମୁହିଁ ତୋତେ ଭଲ ପାଏ ବହୁତ

ସବୁ ବର୍ଷ ତୁ ଆସୁଥା ଏମନ୍ତ l