ବର୍ଷା ରାଣୀ

ପାଗଳ ବରଷା ଝର ଝର

ହୋଇ ଝରି ପଡେ ଗଗନ ରୁ,

ସ୍ଫୁରି ଉଠୁଅଛି ମାଟିରୁ ବାସନା

ରୌଦ୍ର ଦଗ୍ଧା ଧରଣୀରୁ ରୁ

ସାଗର ବକ୍ଷ ରୁ ବୋହି ସେ ଆଣିଛି l

ସ୍ନିଗ୍ଧ ସଲିଲ ର ଧାରା, 

ଦୂର ଦିଗନ୍ତ ରୁ ଉଡାଇ ଆଣିଛି 

କଳା ଵାରୀଦ ର ମାଳା l

ନଦୀ ପୁଷ୍କରିଣୀ ଭରା ଭରା ସବୁ 

ଶୀତଳ ବାରିଧି ନୀରେ,

ମତୁଆଲା ହୋଇ ଝରଣା ଗୁଡିକ 

ଧାଁ'ନ୍ତି କୁଳୁ କୁଳୁ ସୁରେ l

ଦର ଭୁଲା କେଉଁ ଅତୀତ ଗୀତି ର 

ଛନ୍ଦ ମନେପଡିଯାଏ, 

ମନର ରଞ୍ଜା ରେ ମଧୁମାଳତୀ ଟି 

ମଡ଼େଇ ହୋଇ ତ ଯାଏ. l

ଟୁପୁରୁ ଟୁପୁରୁ ବର୍ଷା ର ଛିଟା ରେ

ତନୁ ଶିହରୀତ ହୁଏ,

ସ୍ମିତର ବିଜୁଳି ଖେଳିଯାଏ ପୁଣି 

ମେଘୁଆ ଓଠର ଧାରେ l

ପ୍ରକୃତି ରାଣୀଟି ହୁଏ ସଜବାଜ 

ସବୁଜ ଓଢ଼ଣୀ ଟାଣି,

ଅନୁପମ ଠାଣିରେ ଅଲୌକିକ ଶୋଭା

ଆଣି ଆସେ ବର୍ଷା ରାଣୀ l