ବୋଉ

ବୋଉ ଏକ ମଧୁମୟ

ପ୍ରୀତି ଭରା ଛନ୍ଦ

ତୁ କେଉଁ ଉପାଦାନରେ  ଗଢା 

ମୁଁ ଜାଣେନା

କେବଳ ଏତିକି ଜାଣିଛି

ତୁ ଗଙ୍ଗା ଠାରୁ ପବିତ୍ର

ଆକାଶଠାରୁ ଅସୀମ

ଚନ୍ଦ୍ରଠାରୁ ଶୀତଳ

ସାଗରଠାରୁ ଗଭୀର

ପର୍ବତଠାରୁ ଅଚଳ

ମୋ ପାଇଁ ତୁ ମର୍ତ୍ତ୍ୟ ର

ଦେବିଟିଏ

ତୋର ପଣତ ର ଛାଇରେ 

ମୋର ଟିକିସଂସାର 

ଏବେ ତୁ ମୋଠାରୁ କାହିଁ କେତେ

ଦୂରରେ

କିନ୍ତୁ ଅନୁଭବ କରିଛି

ପ୍ରତିଟି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ

ମୋ ନୀରବତାରେ

ମୋ ହୃଦୟରେ

ମୋ ଚାରିପାଖରେ

କବିତା ରେ

ଛନ୍ଦରେ ସୁରରେ ତାଳ ରେ

ଲୟ ରେ

ମୋ ସମଗ୍ର ସତ୍ତା ଭିତରେ

ତୁ ଏକାକାର

ବାଟ ଦେଖାଉ ଆଗକୁ

ଚାଲିବାର ବାଟ

ଅଦୃଶ୍ୟ ରେ 

ତୁ ନମସ୍ୟ ମୋ ପାଇଁ ଚିରକାଳ

ତୁ ଏଇମିତି ଆଶିଷ ଢାଳୁଥାଅ

ଚିରକାଳ 

ସେ ପଟରେ ଥାଇ

ଚାହିଁ ଥା ଆମ ମାନଙ୍କୁ ଶୁଭ ଦୃଷ୍ଟିରେ

ତତେ ଶତ କୋଟି ପ୍ରଣାମ ପ୍ରଣାମ ପ୍ରଣାମ ।।