ବୋଉ

ବୋଉ ।

ରାତି ନ ପାହୁଣୁ

ଫଜେରା ନ ଫାଟୁଣୁ

କେଡ଼େ ସୁନ୍ଦର ଭାବେ ଗଢ଼ିସାରିଲୁଣି

ତୋ ଚାରି ପାଖର ପୃଥିବୀକୁ ।

ଗତକାଲିର ଧୂଳି ଓ ଅଳିଆ ସବୁ

ଚାଲିଗଲେଣି ତୋ ସ୍ପର୍ଶରେ

ଗୋବର ପାଣିରେ ପବିତ୍ର ହେଲାଣି

ଘର ଚାରିପାଖ , ଦାଣ୍ଡ ଦୁଆର ।

ଆଉ କିଛି ସମୟ ପରେ ହିଁ

ତୁ ଯିବୁ ଠାକୁରଘରକୁ

ଓଂ ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ ସ୍ୱାମୀ କହି

କାଳିଆର ଜୟଗାନ କରି

ନିଜ ପିଲାମାନଙ୍କ ପାଇଁ

ମାଗିନେବୁ ଶୁଭକାମନା

ଆଶୀର୍ବାଦ ସବୁକୁ ।

ତୋ ବିନା

ଆଉ କିଏ ଗଢ଼ିପାରେ ଯେ

ସ୍ୱପ୍ନବିଭୋର ପୃଥିବୀଟେ ଆମ ପାଇଁ

ଆଉ କିଏ

ଚାଲିବା ଶିଖାଏ ଯେ ହାତଧରି ।

ନ ଖାଇଲେ

ଆଉ କିଏ ଗଢ଼ିପାରେ କାହାଣୀଟେ

ହେଇ ଆସିଲାଣି ଫୁଲଶୁଙ୍ଗା ବା'ଜୀ

ନେଇଯିବ ତା ମୁଣାରେ ଭରି ।

ତୋ ପଣତ ବଡ଼ଦେଉଳର ନେତ,

ଲକ୍ଷେ ମିଦାସ୍ ର କୁହୁକ ତୋ ସ୍ପର୍ଶ,

ତୋ ଆଖି ଆଶାର ଆକାଶ ।

ତୁ ତ ସବୁବେଳେ ତୁ

ଆଉ କାହା ସହିତ

କାହିଁକି ତଉଲିବି ଯେ !

ତୋ ପାଇଁ ଦେଖିହୁଏ

ସ୍ୱପ୍ନର ଦିଗ୍ ବଳୟକୁ ,

ଲାଗେ ଯେମିତି ମାପିହେବ

ଆକାଶର ବିଶାଳତା ,

ସମୁଦ୍ରର ଗଭୀରତାକୁ ।

ଦୁନିଆର ଯେତେସବୁ ଅସାଧ୍ୟତା

ତା ଉପରେ

ମୋ ପାରିଲାପଣର ବିଜୟ

ସବୁକିଛି ତୋ ପାଇଁ ।

ବୋଉ ।

ଦେବଦତ୍ତ ମିଶ୍ର