ଅଚିହ୍ନା ଈଶ୍ଵର-୨

ଭଲରେ ହେଉ ଅବା ଭେଲରେ

ନିହାତି ଦରକାର ନାହିଁ

ତୁମକୁ ଭେଟିବା ପାଇଁ

ହିରଣ୍ୟକଶ୍ୟପ ଭଳି ପାପଟେ କରିବା ,

ଅର୍ଜୁନ ଭଳି ପୁଣ୍ୟବଳ ମୋ ପାଖରେ କାହିଁ ଯେ !

ତୁମେ ଦେବ ଦିବ୍ୟଚକ୍ଷୁ ,

ଆଉ ବିଶ୍ଵରୂପଦର୍ଶନର ଯୋଗ ।

ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ,

ତୁମକୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ବାସ୍ ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀର

ଆଖି ହଳେ ଲୋଡ଼ା ।

ସକାଳୁ ଆ ଆ ଡାକି

ଚଢ଼େଇମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଦାନା ବୁଣି ଦେଉଥିବା,

ଖଣ୍ଡିଆ ହୋଇଯାଇଥିବା ବୁଲାକୁକୁର ଗୋଡ଼ରେ

ହଳଦୀ ପଟି ବାନ୍ଧିଦେଉଥିବା

ବାପାଙ୍କ ଦେହରେ ମୁଁ ତୁମକୁ ଦେଖିପାରେ ଈଶ୍ୱର ।

ଖଣ୍ଡେ କାଠ ଚଉକିରେ ବସି

ସକାଳୁ ଦ୍ବିପହର ଯାଏଁ

ମାଗଣାରେ ରୋଗୀ ଦେଖି

ଔଷଧ ବାଣ୍ଟିପାରୁଥିବା

ଆଉ ଜଣେ ଈଶ୍ୱର ରହନ୍ତି ମୋ ଗାଁ ପାଖ ଗାଁ'ରେ ।

କାଲି ହିଁ ତ ତୁମକୁ ଭେଟିଥିଲି ଈଶ୍ୱର

ହା ଚୁ ଚୁ କରୁଥିବା ଦେଖଣାହାରୀଙ୍କ ଗହଳିରୁ

ତୁମେ ହିଁ ତ ଉଠାଇନେଲ

ଦୁର୍ଘଟଣାରେ ପଡ଼ିଥିବା ସେ ଲୋକଟିକୁ ହସ୍ପିଟାଲ୍ ଯାଏଁ ।

ତୁମେ ହିଁ ତ ବଢ଼େଇ ଦେଇପାର

ଭୋକିଲା ହାତକୁ ରୁଟି ଖଣ୍ଡେ,

ଅନ୍ଧଲୋକର ହାତଧରି ନିରାପଦରେ ଛାଡ଼ିଦେଇପାର

ରାସ୍ତା ଆରପଟେ ।

ଟିକିଏ ଆଉଁଶି ଦେଇପାର

ଅସହାୟମାନଙ୍କୁ ସ୍ନେହ ପରଶରେ ।

ତୁମେ ହିଁ ନା ଈଶ୍ୱର !

ଏମିତି

ମୁଁ ତ ତୁମକୁ ଭେଟୁଥାଏ ବାରମ୍ବାର ।

ଘରେ, ବାହାରେ, ଗାଁ'ରେ ,ସହରରେ,

ସବୁ ରାସ୍ତାରେ , ସବୁ ଗଳିରେ ।

କେତେ ରୂପରେ, କେତେ ବାଗରେ, କେତେ ଭଙ୍ଗୀରେ ।

ମୋର ପାପ ପୁଣ୍ୟର ଖେଳ ବା କ'ଣ ଦରକାର !

ତୁମକୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ବାସ୍ ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀର ଆଖି ହଳେ ଲୋଡ଼ା ।