ବନ୍ଧ୍ୟା ଜୀବନର ବେଦନା ବେଦ

ଜୀବନ ର ସତ୍ୟ ମାଂସଳ ନୁହେଁ କଂକାଳସାର ଶୁନ୍ୟ ହିଆ,  

ପ୍ରୀତିର ଉତ୍ସେ ଜରା ବ୍ୟାଧି,ମୃତ୍ୟୁ, ସଂସାରକୁ ଏଠି କଲାଣି ସ୍ୱଆହା ।

ବ୍ୟାସ ବିର୍ଯ୍ୟର ସନ୍ତାନ କ୍ରୁର ତାଣ୍ଡବ ରଚଇ ସାରା ମୂଲକ,

ସବୁଠି ଆଜି ଭୀମ ବିଭୀଷିକା କରୁଣ ଛାୟାର ବିଷ ଝଲକ ।

ବିଦୁର ବିଧୁର ବେଦନା ବେଦ କାଳ କାଳ ଚକ୍ର ନେଉଛି ଲୋଟି,

ବିବର୍ତ୍ତନର ବନ୍ଧ୍ୟା ଜୀବନେ ସଭ୍ୟ ପାରିଜାତ ପାରେନି ଫୁଟି।

ମହୋଦଧି ତଟେ ନଗ୍ନାଭୂଷନେ ମୃତରାଷ୍ଟ୍ରର ଗାନ୍ଧାରୀ ବଂଶ,

ସତ୍ୟ,ଶାନ୍ତି,ଦୟା କାରାଗାରବାସୀ ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନ ର ପାଇ ଆଦେଶ ।

ଇଛା ମୃତ୍ୟୁ ଏଠି ସରଶଯ୍ୟା ଶାୟୀ ତୁଣ୍ଡ ଖୋଳିଲାନି ରାଜସଭାରେ,

ଧର୍ମରଧ୍ୱଜା ଉର୍ଜା ହେଲାନି ଗୀର୍ଜା, ଗୁରୁଦ୍ୱାର ,ମନ୍ଦିର ଶିରେ ।

ଚତୁର୍ଦ୍ଧାମୂରତି ଶଙ୍ଖ,ଚକ୍ର, ଗଦା ପଦ୍ମକୋରକରେ ହୋଇଛି ବନ୍ଦୀ,  

ଚତୁର୍ଦ୍ଧାମ ସ୍ୱର ବନ୍ଧ୍ୟା ବେଦରେ ପାପ କଦା ଚାରେ ହୋଇଛି ଛନ୍ଦି ।

ଶୟତାନ ଏଠି ଯୁଆ, ଚୋରି ,ନାରୀ,ମଦ କାନୁନକୁ ହାତରେ ଧରି,

ଶୋଷଣ ପଞ୍ଝାରେ ପୁଂଜି ବଢ଼ାଉଛି ଶୋଷିତ ବୁକୁରେ ଲଗାଇ ଛୁରୀ ।

ଯୋୖନ ବୁଭୁକ୍ଷୁ ନର୍ଦ୍ଦମା ମକ୍ଷି ଶୁଷ୍କ ସ୍ତନର କାମାର୍ତ୍ତ ଗନ୍ଧ,

ଧର୍ମସଭାରେ ବର୍ବର କୌର କୂଳଗୁରୁ,ଦ୍ରୋଣ ସବୁ ହିଁ ଅନ୍ଧ ।

ଉଗ୍ର ,ଉଗ୍ରମୂର୍ତ୍ତି ,ଉଗ୍ରପନ୍ଥୀର ଉଜାଣି ଆୱଆଜ ଟେକିଛି ମୁଣ୍ଡ,

କୁମେରୁ ସୁମେରୁ ଭାରତ ମେରୁର ଜୀବନ ହୋଇଛି ଖଣ୍ଡ ବିଖଣ୍ଡ ।

ଶୁଣରେ ଶାସକ, ଶୋଷକ ମୂଷିକ ଆର୍ଯ୍ୟ ଭାରତ ବର୍ଷ,

ଉଠାଓ ଜୁଟାଓ ଅମିତବଳ ମୂର୍ତ୍ୟୁ ମୁଖର ହସ ।

ଅମୃତ ରଯେ ସନ୍ତାନ ତୁହିଅମୃତ ଯେ ତୋର ଜୀବନ ରସ,

ମରଣ ଖୋଜି ମାରଣ ତେଜି ଶୁଭ ଶିବମୟ ହେଉ ସର୍ବସ୍ବ ।

ଆସ ହେ ଆର୍ଯ୍ୟ ନବୀନ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଜାଗ ଅମୃତ ବାର୍ତ୍ତାବାହି,

ଶାନ୍ତି, ମୈତ୍ରୀ ପ୍ରୀତି ହେଉ ଶୁଭଙ୍କରୀ ଜୀବନ ସଙ୍ଗୀତ ଗାଇ ।

ବେଦ ବିଧି,ନୀତି, ନିୟତିର ସ୍ଥିତି କଳି କାଳ କରାୟତେ,

କିଏ ଦେବ, ସାହା,ରାହା,ରାହା ଜାନୁ ଜାହାନ୍ମର ପଥେ ।

ଜାଗ ଯଜ୍ଞେଶ୍ୱର ଜଗାଅ ଭାସ୍କର ଜୀବନ ଯଜ୍ଞର ହୋତା,

ଜୀବନ ରାଗିଣୀ ଶୁଣାଅ ସକଳେ ଶୁଣାଅ ଜୀବନ ବାର୍ତା ।