ବନ୍ଧୁ

ବନ୍ଧୁ ପରେ ବନ୍ଧୁ କେତେ ଯେ ଗଢି଼ଛେ

               ହିସାବ ନଥିବ କାହାରି ମନେ ।

ଶୈଶବରୁ ବୃଦ୍ଧ ସମସାମୟିକ

             ଯୋଡ଼ି ହୋଇଥାନ୍ତି ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନେ ।

ଦିନ ପରେ ଦିନ ବିତିଯାଇଥାଏ

          ଅଭିମାନେ କଟି ଅବା ରାସ୍ତାକଡ଼େ ଖଟି ।

କିନ୍ତୁ ଭୁଲି ହୁଏନା ପିଲାଦିନ କଥା

       ଅପେକ୍ଷା ବାଜିବାର ସେଇ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଘଣ୍ଟି ।

ଆସିଲେ ବିପଦ ଯେ ଛାତିଦେଖାଏ 

            ସଫଳତାରେ ପୁଣି ପିଠି ଥାପୁଡ଼ାଏ ।

ଥୋଇ କାନ୍ଧରେ କାନ୍ଧ ହେଇ ସମସ୍କନ୍ଧ

     ନାବିକ ସାଜି ବିପଦ ବୈତରଣୀ ପାରି କରାଏ

କଥାରେ ଅଛି ବିପଦର ବନ୍ଧୁ ପ୍ରକୃତ ବନ୍ଧୁ

              ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସାଜିଛନ୍ତି କୃଷ୍ଣ ସୁଦାମା ।

ହେଲେ ଏ ଶବ୍ଦଟି ଭାରି ବିଶାଳ

            ପାଇବାର ବନ୍ଧନରେ ନରହୁ ଜମା ।

ସ୍ମୃତି ସବୁ ରଙ୍ଗୀନ ବହିର ପୃଷ୍ଠା   

           ଏବେ ଓଲଟାଇବାର ଉଚିତ ସମୟ ।

ବନ୍ଧୁ ମିଳନ ଓ ବନ୍ଧୁତା ଦିବସ

       କର୍ମମୟ ଜୀବନରେ କରୁଛି ବନ୍ଧୁ ପରିଚୟ