ବନ୍ଧୁ

ଯେତେ ଦୂର। ନ୍ତ ରେ ଥିଲେ ହେ ବନ୍ଧୁ 

ହୃଦା ନ୍ତ ରେ ଅଛି ବିଦ୍ୟମାନ

ପାଖେ ଅଚ୍ଚ ଏବେ ହେଲେ ଦୂରେଇ ଗଲେ ବି ମନେ ପଡ଼ିବ ତୁମ ଅଭିମାନ ।

ବନ୍ଧୁ ର ମହତ୍ତ୍ଵ ଶିଖାଇ ଦେଲେ ମୋର ଏ ଇ ଜୀବନେ

ଆମ ଏ ବନ୍ଧୁତ୍ୱ ଉଦାହରଣ ହେଲେ ରହିବ ଜନ ଗହନେ 

ଦୁଆପର ଯୁଗ ର କୃଷ୍ଣ ସୁଦାମା ପରି ନ ହେଲେ ପଚ୍ଚ କେ ନାଇ 

କଲି ଯୁଗ ର ଏ ମାୟ। ସଂସାରେ ରହିବା ମଣିଷ ପଣି ଆ ନେଇ ।।

କଷ୍ଟ ଦେଇ ଥିଲେ ତୁମକୁ ମୁଁହି କ୍ଷମା କରିଦେବ ମୋତେ

କ୍ଷମା ନ କଲେ ବି ତୁମ ଠାରେ ଲାଗିବା ପାଇଁ ମଜା ଲାଗେ ସେତେ ।।

ଯାହା ଭାବିଲେ ବି ଭାବିବ ହେଲେ ଭାବି ବନି କେଭେ ବୋଝ 

ଆଉ କାହା ଜାଗା ନେଇ ଗଲି ବୋଲି ମନେ ରଖି ବନି କ୍ରୋଧ ।

କେଜାଣି ,କାହିଁକି କେମିତି ଆସିଲ ତୁମେ ମୋର ଜୀବନେ

ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଜଣା କେମିତି ଯେ ତୁମେ ବାନ୍ଧି ହେଲ ଏ ବନ୍ଧନେ ।

ଆମ ଏ ବନ୍ଧୁତ୍ୱ ହାଲୁକା ନୁହେଁ ,ଯେ ଝଡ଼ ରେ ଉଡ଼ି ଯିବ

ଏ ବନ୍ଧୁତା ଡୋରି ଜନ୍ମ ଜନ୍ମ।ନ୍ତର ପାଇଁ ବାନ୍ଧି ହୋଇ ରହି ଥିି ବ ।।