ବଳାତ୍କାର

ନା ନିଦ ନା ଭୋକ

ନା ସୁଖ ନା ଆନନ୍ଦ

ମିଳେଇ ଯାଇଛି ସବୁ

ସମୟର କରାଳ ସ୍ରୋତରେ

ତାହାର , ଯିଏ ଶିକାରୀର ଶିକାର।

ଦାନବୀୟ ଆନନ୍ଦ

ଆସୁରୀ ପିପାସା

ଦୁର୍ବାର ବାସନା ଚରିତାର୍ଥର

ମର୍ମନ୍ତୁଦ ରୂପ-ବଳାତ୍କାର।

ସବୁ ସରିଯିବାର

ସବୁ ହଜିଯିବାର,ଅସୀମ ଯନ୍ତ୍ରଣା

କେତେ ଧୋଇବ ଦୁଃଖ ଲୁହର ବନ୍ୟା

ବଞ୍ଚିକରି ବି ମରିଯିବା 

ଆଉ

ମରିକରି ବି ବଞ୍ଚିବାର

ଅକଥନୀୟ କ୍କେଶ

ଏ ଦୁଃଖ ତ ମୃତ୍ୟୁଠୁ ବଳି

ବନ୍ଦ କରିଦିଏ ବଞ୍ଚିବାର ରାସ୍ତା

ଇଏତ ମରଣର ଉପନାମ ବୋଧେ।