ବିରହ ଗୀତି

କୁଞ୍ଜବନ ଦୋଳାୟିତ ଶାଖା 

ଖୋଜେ ଆଜି ତମର ଆଶ୍ଳେଷ 

ଛୋଟ ଛୋଟ ଖୁସିର ପରଶ 

ଚୁପ ଚୁପ କଥାକୁହା ଆଖି

ବରଷା ଧରାରେ 

ଶୁଭୁଥିବ ପ୍ରେମର ନିର୍ଘୋଷ ll

ଗୋପାଙ୍ଗନା ଗୋପର ନାରୀ ସେ 

ଭୁଲିଥିଲା ନିତ୍ୟ ବଧୂ କାର୍ଯ୍ୟ 

ରେଖା ଭାଙ୍ଗି ସମାଜ ନିଧlର୍ଯ୍ୟ 

ଯାଉଥିଲା ତମ ପଛେ ପଛେ 

ଭୁଲିଯାଇ ଧାରା ଶ୍ରାବଣ କୁ 

ପାଇବାକୁ ପ୍ରେମ ର ନିମିଷ ll

ଭାଙ୍ଗିଗଲା ମନ ସ୍ୱପ୍ନ ରାଶି 

ଗଲ ଛାଡ଼ି ଯେବେ ମଧୁପୁର 

କଣ୍ଟ କରି ତିନି ଦିବସ ର 

ରହିଗଲ ବଳକା ସମୟ 

ବାରି ଧାରା ଚକ୍ଷୁ ବୋହିଯାଇ 

ଶୂନ୍ୟ ହେଲା ତମ ଗୋପପୁର ll

ଶତ ଜନ ଥାଇ ବି ନିର୍ଜନ 

ଲାଗୁଥିଲା ନନ୍ଦ ଖଳା ଦାଣ୍ଡ 

ନୀରବ କି ରାସ୍ତା ଘାଟ ସତେ 

କ୍ରନ୍ଦନ ଯେ ଶୁଭେ ଘରେ ଘରେ 

ଶ୍ରାବଣ ର ମେଲାଣି ବେଳାରେ 

କେମିତି ତୁ ଭୁଲିଲୁ କାହ୍ନୁରେ ll

ବୁଡିଗଲା ଦ୍ୱାରିକା ନଗରି 

ଯଦୁ ବଂଶ ହେଲେ ମରାମରି 

ଦେଲାକି ସେ ଶାପ ଗୋପ ବଧୂ 

ଦାଣ୍ଡ ପରେ କାନ୍ଦି ଗଡୁ ଗଡୁ 

ହେଲା ସମ ଲୁହ ଆଉ ଲହୁ ll

ଅଭ୍ୟାସ ଟା ଯାଇନି ତୋ କାହ୍ନା 

ଥରେ ଟିକେ ପଛକୁ ଚାହାଁନା 

ଦୁଃଖୀ ଜନ କାନ୍ଦେ ଅହର୍ନିଶ 

ବ୍ୟାକୁଳିତ ହୃଦ ର ପ୍ରଦେଶ

ଝଡ଼ ବର୍ଷା ସାକ୍ଷୀ ଅଛି ଆଜି 

କହ ଥରେ ରଖୁ କି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ll

ସମାପ୍ତ ll