ବିଫଳତା ସଫଳତା

ବିଫଳତା ଆସେ ଜୀବନରେ ଯେବେ

ଘନ ଅନ୍ଧକାର ନେଇ ,

ଅସହାୟବୋଧ ଆବୋରି କହଇ

"ଅପାରଗ ଗଲୁ ହୋଇ"। [୧]

ଜୀବନଟା ଲାଗେ ଉଦାସ-ଉଦାସ

ନିସ୍ତେଜ ସରାଗ ହୀନ,

ସ୍ପନ୍ଦନ ବିହୀନ, ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ହୀନ,

ଚେତାରୁ ଚେତନା ଶୂନ୍ୟ । [୨]

ଯାତନାରେ ଜଳି ଧୂଆଁ ଧୂଆଁ ହୁଏ

ଅଶାନ୍ତ ମନ, ହୃଦୟ ,

ଆକତା ମାକତା ମନ ପକ୍ଷୀ ସତେ

ଜଡ ମୃତବତ ପ୍ରାୟ । [୩]

ଖୋଲା ଆକାଶର ଭାରି ଭାରି ପଣ

ମଥାନକୁ ଛୁଇଁ ଯାଏଁ ,

ଅନିଶ୍ଚିତତାର ଗରୁଭାରେ ପାଦ-

ତଳ ମାଟି ଧସିଯାଏ । [୪]

ଦୁଃଖ ନିରାଶାର ପ୍ରଚଣ୍ଡ ତାପରେ

ଝାଉଁଳେ ଜୀବନ ଲତା,

ବିଫଳତା-ଅଟ୍ଟହାସ୍ୟ ଭାଙ୍ଗିଦିଏ

ମନ ତଳ ନୀରବତା। [୫]

ଅସରେ ବରଷା ଶେଷେ ଦେଖାଦେଇ

ଆଶାର ଇନ୍ଦିରଧନୁ,

ନିରାଶ ମନରେ ପୁଲକ ଜଗାଇ

ଖୁସିରେ ଭିଜାଏ ତନୁ । [୬]

କାର ଯାଦୁକରୀ କୋମଳ ପରଶେ

ହୃଦୟ ଦୁଆର ଖୋଲି,

ଯାତନାର ଧୂଆଁ ଆକାଶକୁ ଧାଏଁ

ବୁକୁତଳ କରି ଖାଲି । [୭]

ସଫଳତା ଆସେ ସନ୍ନ୍ୟାସୀଟି ପରି

ସନ୍ତର୍ପଣେ ପାଦ ଥାପି,

ଆତ୍ମ ପ୍ରଶାନ୍ତିର ଶିହରଣ ଜାଗେ

ଆତ୍ମା ହୋଇଯାଏ ଖୁସି । [୮]

ବିପଦ ବେଳାରେ ଅଧୀର ନହୋଇ

କରମରେ ଦେବା ମନ,

କଥା ରହିଅଛି; "ବିଫଳତା ପରା-

ସଫଳତାର ସୋପାନ" । [୯]

ନଶ୍ଵର ଶରୀର ସଂସାରରେ କେବେ

ଚିର ହୋଇ ରହିନାହିଁ,

ଅଳିକ ଜୀବନ ଯେମିତି ମିଳିଛି

ଆନନ୍ଦରେ ଯିବା ଜୀଇଁ । [୧୦]