ବିଦେଶ ଫେରନ୍ତା

ବିଦେଶ ଫେରନ୍ତା ଯେତକ

ଭାରି ତାଙ୍କ ଛଇ ଛଟକ

ଦେଖି କୋରୋନାର ଆତଙ୍କ

ଏବେ ଉଈ ଖାଇଲାଣି ଜାତକ

ସେଠୁ କୋରୋନାକୁ ଆଣିଲେ

ଭାରତରେ ତାକୁ ବାଣ୍ଟିଲେ

ଏବେ ଘରେ ରହିଛନ୍ତି ଅଟକ

ଲାଗିଗଲା ତାଙ୍କୁ ପାତକ

ଲୋକ ଦେଖି ନାକ ଟେକନ୍ତି

ମନେ ମନେ ଗାଳି ଦିଅନ୍ତି

ଚୋର ଖଣ୍ଟ ପରି ଲୁଚନ୍ତି

କେତେ ହନ୍ତସନ୍ତ ହୁଅନ୍ତି

ବିଦେଶ ଯିବାର ଗରବ

ହେଇଗଲା ସବୁ ଖରବ

ଭଲପାଅ ନିଜ ଦେଶକୁ

ଡାକ ନାହିଁ ମହାମାରୀକୁ

ବେଳ ଥାଉ ଥାଉ ହୁଅ ସତର୍କ

ସରଗକୁ ଆଉ କରନା ନର୍କ ।