ଭିଟାମାଟି ଆମ ସ୍ମୃତି

ଆମ ଭିଟାମାଟି ଦେଖିଅଛି ପରା,

ଆମ ଜନମର ଚିତ୍ର ।

ଆମ ପିଲାବେଳ କଟିଛି ତା' ପାଶେ,

ଭିଟାମାଟି ଆମ ମିତ୍ର ।।

ଅଦୃଶ୍ୟ ମୋହରେ ଆମେ ପରା ବନ୍ଧା,

ଆମ ଭିଟାମାଟି ସହ ।

ତା' ଠୁ ଦୂରେଇ ପାରିବାନି ଆମେ,

ଝରିବ ଆମର ଲୁହ ।।

ସିଏ ମୁକସାକ୍ଷୀ ଆମ ଅତୀତର,

ଆମର ପୂର୍ବ ପିଢିର ।

ହେବ ପୁଣି ସିଏ ପ୍ରତ୍ୟେକ୍ଷଦର୍ଶୀ,

ଆଗାମୀ ଭବିଷ୍ୟତର ।।

ଯିଏ ବି ଯୁଆଡେ ଯେମିତି ବୁଲନ୍ତୁ,

ଫେରିବେ ଭିଟାମାଟିକୁ ।

ଭିଟାମାଟିକୁ କେ ନ ପାରିଛି ଛାଡି,

ପଚାର ବର୍ତ୍ତମାନକୁ ।।

ଭିଟାମାଟି ସହ ଆମର ସମ୍ପର୍କ,

ସତରେ ଅତି ନିବିଡ଼ ।

ଆମେ ଯେବେ ମୁକ୍ତ ଆକାଶେ ବିହଙ୍ଗ,

ଭିଟାମାଟି ଆମ ନିଡ ।।

ଭିଟାମାଟି ସହ ଆମର ରହିଛି,

ସତରେ ଅଭୂଲା ପ୍ରୀତି ।

ତେଣୁ ଆମେ ତାକୁ ନ ପାରିବା ଭୁଲି,

ଭିଟାମାଟି ଆମ ସ୍ମୃତି ।।