ଭିନ୍ନ ଏକ ବସନ୍ତ

ମେଘ କନ୍ୟା ଆଉ 

ବାଦଲ ପୁଅ ।

ଏଇ ପ୍ରସସ୍ଥ ଅଗଣାରେ ଭେଟିଥିଲେ ।

ଆକାଶ ହେଇଥିଲା ରକ୍ତିମ 

ନେଳିଆ ଶାଢ଼ୀ ପିଢିଥିଲା ମେଘି 

ବାଦଲ ମୁଣ୍ଡରେ ଥିଲା 

ସୂର୍ଯ୍ୟର ପଗଡି ।

ଆଲୁଅର ରୋଷଣୀ 

ସାଥିରେ ଥିଲେ 

ତମାମ ବିହଙ୍ଗ 

ବର ଯାତ୍ରୀରେ ।

ଦୁହେଁ ଏକତ୍ର ହେଲେ 

ପାହାଡ଼ ସବୁ ମୁଣ୍ଡ ଟେକି ଚାହିଁଲେ 

ପବନରେ ହେଉଥିଲା ପୁଷ୍ପ ବୃଷ୍ଟି ।

ସ୍ୱର୍ଗରୁ ଶୁଭୁଥିଲା ମିଳିତ କଣ୍ଠ ସ୍ୱରରେ 

ମିଳନ ଗୀତିକା ।

ପୃଥିବୀରୁ ଆସୁଥିଲା 

ସ୍ନେହ ସଦିଚ୍ଛା ଆଉ ଶୁଭକାମନା ର 

ଅସରନ୍ତି ପୁଷ୍ପଗୁଚ୍ଛ ।;

ଅଗଣିତ ପ୍ରିତିପୁଷ୍ପ ।