ଭାସି ଯାଆନ୍ତା କି

ନୀଳ ଆକାଶରେ ବାଦଲ ମାଳାରେ

ମନଯାନେ ନିତି ମନ

ହୁଅଇ ମୋହର ମେଘଙ୍କ ମେଳରେ

ଭାସି ଯାଆନ୍ତି ଯେସନ ॥

ନବ ଅନୁଭବ ଅନୁଭୁତି ଭାବ

ଭାସି ଭାସି ଆହରଣ

କରି ଜୀବନରେ ଅରପି ଖୁସିରେ

ଉନ୍ମନା କରନ୍ତି ପ୍ରାଣ ॥

ସୁନୀଳ ଆକାଶେ ମନ‐ ଚିଦାକାଶେ

ଆସୁଛି ମନେ ଭାବନା

ନବରସ ନବ ଭାବ ଅନୁଭବ

ସଂଗ୍ରହେ ଥାନ୍ତା କଳ୍ପନା ॥

ସୁ‐ଦିବ୍ଯ ପୁଲକେ ଅନ୍ତର ପଲକେ

ପଲକେ ଉଠନ୍ତା ପୁରି

ଆଣନ୍ତି ମୁଁ କେତେ ଭାବ ନାନା ମତେ

ତହିଁରୁ ନିତି ଆହରି ॥