ଭାରତ ମାତାକି ଜୟ

  

ଟିକି ଝରଣାଟି  ପାହାଡକୁ ଚିରି

   ବହୁଅଛି ଝରଝର,

କୁଳୁକୁଳୁ ନାଦ ପ୍ରତିଧ୍ୱନି ହୁଏ

  କି ମଧୁର ତା'ର ସ୍ୱର!

ଝରଣା ସେପାଖେ ଜାତୀୟ ପତାକା

   ଉଡୁଅଛି ଫରଫର,

ଦେଖିବା ପାଇଁକି  କୁନି ପିଲାଟିଏ

   ଯାଉଥିଲା ତରତର।

ବରଷାରେ ଓଦା  ଦେହଟି ତାହାର

   ଆଖିରେ ଆଖିଏ ସ୍ବପ୍ନ,

ଯିବ ସେ ଡେଇଁ  ବନ୍ଧୁର ପାହାଡ଼

   ଦେଖିବାକୁ ଭାରି ମନ।

ଗୋଡ଼ ଗଲା ଖସି  ପଡିଗଲା ତଳେ

    କାଦୁଅରେ ସରସର,

ଖାତିର ନ କରି  ପୁଣି ସେ ଉଠିଲା

   ମନରେ ଧରିଲା ଜୋର।

ପଡି ଉଠି ସେ ଯେ  ପହଁଚିଲା ଯାଇ

     କରିଲାନି ଯମା ଭୟ,

ଜାତୀୟ ପତାକା  ତଳେ ସେ କହିଲା

   ଭାରତ ମାତକି ଜୟ।