ଭାଲୁକାଣୀ ଓଷା

ବନ୍ଦେଇ ହରି ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଦେବୀ

ସର୍ବ ମଙ୍ଗଳା ମାତା ସେବୀ ।

ଲଭିବା ସୁଖ ଶାନ୍ତି ଯଶ

ହୋଇବେ ନରନାରୀ ବସ ।

ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ଓଷା ପରି

ଦୁର୍ଗାଙ୍କୁ ମାନସିକ କରି ।

ରବି ବାସରେ ପୂଜା ବିଧି

ଚାରିପାଲିରେ ସର୍ବ ସିଦ୍ଧି ।

ପ୍ରାତ କାଳରୁ ସେଜ ଛାଡି

ତୋଳିବା ପୁଷ୍ପ ବାଡ଼ି ବାଡ଼ି ।

ପୂଜା ଘରକୁ ଲିପି ପୋଛି

ଦୁର୍ଗା ମୁରତୀ ରଖି ଅଛି ।

ଗାଧୋଇ ସାରି ଗଙ୍ଗା ଜଳେ

ସଫା ବସନ ପିନ୍ଧି ଦଳେ ।

କୁମାରୀ ମାନେ ପୂଜା ଘରେ

ଛିଞ୍ଚିବେ ଜଳ ଧରି କରେ ।

ଫୁଲଚନ୍ଦନ ଧୂପ ଦୀପ

ଝୁଣା,ଗୋଗଲ,ବାସୁ ଥିବ ।

ଘଣ୍ଟ,ଆଳତି,ପୂଜା ମାତା

ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ଓଷା ଖାତା ।

ନାରିକେଲକୁ ନିଚେ ଥୋଇ

ଉଖୁଡା ,ପଞ୍ଚାମୂର୍ତ ଖୋଇ।

ମାଆକୁଁ କରିବ ପ୍ରଣତି

ଚକାଆସନେ ଧୀର ମତି ।

ଗାଇବ ତଅପୋଇ କଥା

ଶୁଣିବ ଧୀରେ ଦେଇ ମଥା ।

ବଣିକ ସୁଦର୍ଶନ ପାଲା

ଛ ଭାଇରେ ଏକ ବାଳା ।

ତା ନାମ ତଅପୋଇ ଜ।ଣ

ଆଦର ତାର ରୂପ ଗୁଣ ।

ସାନ ଭାଇ ର ଗଣ୍ଠି ଧନ

ଗେଲ୍ହ।ବୟସ ଖୁସି ମନ ।

ଭାଇଏ ଗଲେ ବୋଇତରେ

ଭାଉଜ ମାନେ ଥିଲେ ଘରେ ।

ତପୋଇକୁ ଦେଲେ ଗାଳି

ଜଙ୍ଗଲ ଗଲା ନେଇ ଛେଳି ।

ସାନ ଭାଉଜ ଦୁଃଖ ମନେ

ଲୁଚେଇ ଖାଦ୍ୟ ଦିଏ ଦିନେ ।

ବଡ଼ଭାଉଜ ମାଡ଼ ଗାଳି

ସାନକୁ ଛାଡି ଦେଲେ ତାଳି ।

ବଣକୁ ଗଲା ଛେଳି ନେଇ

ଭୋକଉପାଶେ ଫେରେ ସେଇ ।

ଛେଳିଛୁଆଟି ହଜିଗଲା

ମାଡ଼ ଗାଳିରେ ପରି ମଲା ।

ବନସ୍ତେ ବନଦୁର୍ଗା ପୂଜି

ଛେଳିଛୁଆକୁ ପାଏ ଖୋଜି ।

ବୋଇତ ମଝି ଦରିଆରେ

ତପୋଇ ର କାନ୍ଦ ଥରେ ।

ଶୁଣିଲେ ଭାଇ ମାନେ କାନ୍ଦ

ବାହୁଡ଼ି ଦେଖିଲେ ଏମନ୍ତ ।

ଗେହ୍ଲା ଭଉଣୀ ତପୋଇ

ଛେଳି ଚରାଏ ବନେ ଥାଇ ।

ତପୋଇକୁ ପାଖେ ଆଣି

କହିଲେ ଦେବୁ ନାକ ହାଣି ।

ବୋଇତ ଫେରି ଆସେ ଦେଖି

ବଂଦେଇ ବାକୁ ଗଲେ ସେକି ।

ଭାଉଜ ବନ୍ଦାପନା କରି

ତପୋଇସେ ଛୁରୀ ଧରି ।

କଟିଲା ସବୁରିଙ୍କ ନାକ

ସାନ ଭାଉଜ ନାହିଁ ରାଗ ।

ବଂଦେଇ ଦେବୀ ପାରର୍ବତୀ

କଲ୍ୟାଣ କର ମହାସତୀ ।

ଶକତି ଦିଅ ଭଗବତୀ

କଳଙ୍କ ଯାଉ ହୁଏ ସତୀ ।

ତୁମ ସଂସାର ପରି ମୋର

ସୁନ୍ଦର ସ୍ୱାମୀ ପରିବାର ।

ଲଭିବି କରୁଅଛି ଅଳି

ପୁଜୁଛି ମାତ ଚାରି ପାଳି ।

(କ୍ରମଶଃ ଦୁତୀୟ ଭାଗ)

ଭାଦ୍ରବ ମାସ ପ୍ରତି ରବିବାର ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ ଓଷା ।ଉତ୍କଳୀୟ ବାଳିକା,ଯୁବତୀ ମାନଙ୍କ ଆରାଧନା ର ନିଆରା ପରମ୍ପରା । ଉତ୍କଳୀୟ ନୌବାଣିଜ୍ୟ କୁ ମନେପକାଇ ସାଧବ ପୁଅ କଂ କାହାଣୀ ସହିତ ଜଡିତ ଏହି ଧର୍ମୀୟ ପରମ୍ପର। ତପୋଇ ।