ଭାବନାର ଅନ୍ତରାଳେ

ମଣିଷ ପାଏ ନାହିଁ ସବୁକିଛି 

ଯାହା ଚାହିଁଥାଏ

ଖାଲି ପଥବଣା ହୋଇ ଅନ୍ଧାରରେ 

ଘୂରିବୁଲୁଥାଏ ।

ଭାବନାର ଢେଉ ଆସି ମନେ 

ମନେ ଉଙ୍କି ମାରେ

ମନର ତୁଳିରେ କେତେ ଯେ 

ଶବ୍ଦ ଆଙ୍କିପାରେ ।

ତୁଛା ମିଥ୍ୟା ଭାବନା ପ୍ରହଳିକାରେ 

ରୁଦ୍ଧ ହୁଏ ହୃଦୟ ଦ୍ବାର

ଅମାନିଆ ମନରେ ପ୍ରବାହିତ 

ସପ୍ତରଙ୍ଗର କେତେ ଯେ ଧାର ।

ଭାବ ଆବେଗରେ କରେ ମନରେ 

କେତେ ଯେ କଳ୍ପନା

ଖାଲି ଆଶା ବାନ୍ଧି ରହିଯାଏ 

ମନରେ ପ୍ରତାରଣ ସିନା ।

ଭାବନାର ଅନ୍ତରାଳେ ଦେଖିଥାଏ

କେତେ ଯେ ସ୍ବପ୍ନ

ମନରେ ଖାଲି କଳ୍ପନା ହିଁ ରହିଯାଏ

ସେତ ସାରା ଜୀବନ ।