ଭାବଗ୍ରାହୀ

କେତେବେଳେ କ୍ଷୁଦ୍ର 

କେତେବେଳେ ରୁଦ୍ର

ମହାପ୍ରଭୁ ଭାବଗ୍ରାହୀ 

ମୋହନ ଯେ ତୁହି

ମୋହିନୀ ବି ତୁହି

ଭକତ ଉଦ୍ଧାର ପାଇଁ ॥

ଅଧର ନାଥ ଯେ

ଧରା ପଡି ଯାଅ

ଭକତ ନିଗୁଢ ପ୍ରେମେ

ଭକତ ଆଖିର

ଲୁଣିଆ ଲୁହରେ

ନିଗିଡି ପଡରେ ତୁମେ ॥

ଦାରୁର ଦେବତା

ଦାରୁବ୍ରହ୍ମ ତୁମେ

ଅଧଗଢା ଦିଅଁ ମୋର

ଅଧାବି ହୋଇକି

ପୂର୍ଣ୍ଣବ୍ରହ୍ମ ତୁହି

ଲୀଳା ଅପରମ୍ପାର ॥