ବେଶ ପରିବେଶର

ଶଙ୍ଖ ମଲମଲ ଦିଶେ ଚାରିଆଡ଼େ

ଭୂମି ଚୁମେନାହିଁ ପାଦ ,

ଗଛ ଲଗାଇବା ଜାତକରେ ନାହିଁ

ଫଳ ପାଇଁ ଚାଲେ ବାଦ ।

ଚିକ ଚିକ କରେ ପଲିଥିନ ହାତେ

ସଭ୍ୟତା ମନେ ଉଛୁଳେ ,

ଗରଳ ଝରାଏ ବଦନ ମାଟିରେ

ଭୟେ ଅନ୍ତର ବାଉଳେ ।

ଆସ୍ତରଣ ଘନ କାରଖାନା ତୋୟ

ଯେବେ ଜଳାଶୟେ ମିଶେ ,

ସପ୍ତ ରଙ୍ଗ ବାଦେ ବେନାମୀ ରଙ୍ଗରେ

ଉଦକ ଅଦ୍ଭୁତ ଦିଶେ ।

ଆକାଶ ଦିନରେ ସୁନୀଳ ଧବଳ

ସଞ୍ଜେ ଲୋହିତ ସୁନେଲି ,

ଅଙ୍ଗାର ସମୀରେ ବିଚରେ ସର୍ବଦା

ପ୍ରଦୁଷକ ଖେଳେ ହୋଲି ।

ଟ୍ରଲର ବୁଲଇ ଜାଲକୁ କାନ୍ଧେଇ

ମାଛ ସାପ ଏକାକାର ,

ତୈଳ ନିର୍ଗମନ ଜଳେ ସମ୍ମିଶ୍ରଣ

ଅର୍ଣ୍ଣବ ଜୀବ ବେକାର ।

ଅରଣ୍ୟ କ୍ରନ୍ଦନ କରଇ ନିର୍ଜନ

ସାଙ୍ଗସାଥୀ ନାହିଁ କେହି ,

ଅବାଧ ଶିକାର ଚାଲେ ବାରମ୍ବାର

ପ୍ରଗତିର ଦେଇ ଦ୍ଵାହି ।

ଆବର୍ଜନା କୁଣ୍ଡ ଏକ ସ୍ଥାନେ ରୁଣ୍ଡ

ଅଳିଆ ପଡଇ ନାଳେ ,

ସରକାର ଦାୟୀ ଆମେ ସଚ୍ଚା ଭାଇ

ସଦନ ଆଶ୍ରୟସ୍ଥଳେ ।

ଅମ୍ଳଜାନ ଆଜି ବଞ୍ଚିବାକୁ ରାହା

ଖୋଜି ହୁଏ ସତେ କ୍ଳାନ୍ତ ,

ଆଦିତେୟ ଏକା ଧରଣୀକୁ ସାହା

ପାପ କର୍ମୁ ହୁଅ କ୍ଷାନ୍ତ ।