ଖଟି ଖାଏ କାଟି ପିନ୍ଧେ

ଖଟି ମାରୁଥାଏ ଦିନସାରା ବସି

ଖାଇବସେ ହେଲେ ଭୋକ ,

କ୍ଷୁରେ କାଟିଚାଲେ ବସନକୁ ମୋର

ପିନ୍ଧି ବୁଲି କହେ ଦେଖ ।

ବାପ ଅରଜନେ ଫୁର୍ତ୍ତି କରୁଥାଏ

ରଖେନାହିଁ ଶଙ୍କା ମନେ ,

ବହୁଥାଏ ଲୁହ ଜନିକାର କୋହ

ପଡେନାହିଁ ମୋର କାନେ ।

ଗୁରୁଜନ ଦେଖି ପୋତିଯାଏ ମୁହଁ

ଗାଳିକୁ ରହିଛି ଡର ,

ସୁବୁଦ୍ଧି ଉଦୟ ହୁଏନାହିଁ ମନେ

ପିଶାଚ କରିଛି ଘର ।

ଦୂରଭାଷ ମୋର ଚିର ସହଚର

ତା ବିନା ଲାଗଇ ଏକା ,

ପ୍ରିୟତମା ଯେଣୁ ଜୀବନରେ ନାହିଁ

ଜୀବ ଲାଗୁଥାଇ ଫିକା ।

ଗ୍ରାଫାଇଟ ସାଥେ କରିଅଛି ଭାବ

କଲମ କି ପଛେ ଥାଏ ,

ଅନାବନା ଯାହା ମନକୁ ଆସଇ

ପ୍ରତିକ୍ଷଣେ ଲେଖୁଥାଏ ।