ବଦନାମ କବି

ଜଣେ ପାତରଅନ୍ତର କରି ଜାଣେ।

କବିତା ଆଉ ଗଳ୍ପ ମଧ୍ୟରେ

ବିବେକ ହରାଇ ଅମଣିଷ ପାଲଟେ।

ଏକତରଫା ପ୍ରେମ କରେ

ନିଜକୁ ନିଜେ ସମାଲୋଚନା କରେ।

ଡାଏରୀରେ ପୃଷ୍ଠା ପରେ ପୃଷ୍ଠା ଚିରି

ଘୋର ଅଭାବ ଭିତରେ ଧନ ନୁହେଁ

ଶବ୍ଦାଭାବ ତାକୁ ଆନ୍ଦୋଳିତ କରେ।

ଆଉ ଏ ଦୁନିଆ ତାକୁ ବଦନାମ କରେ,

ଯେ ବଦନାମ ନୁହେଁ ସେ କି କବି ଯେ ?