ବାସ୍ତବ ଚିତ୍ର

ମାଟିର ଏ ଦେହ ମାଟିରେ ମିଶିବ, 

   ଦେଖିଲେ ଜୀବନେ ଯେତେ ସପନ। 

ମିଛ ଅହଙ୍କାର ମିଛ ଏ ବଢିମା, 

    ନିଶ୍ଚିତ ଏ ଦିନେ ହୋଇବ ଶୂନ୍ୟ।। 

ଜନମ, ମରଣ ଏ ଦୁଇ ନିୟମ, 

   ସଂସାର ସୃଷ୍ଟିରୁ ଆସିଛି ବୋଲି। 

ଆଜି ଯିଏ ରଜା କାଲିକି ଫକୀର, 

   ଶୂନ୍ୟ ହସ୍ତେ ଯିବେ ସମସ୍ତେ ଚାଲି।। 

ମୃତ୍ୟୁ ଯେ ତୁଚ୍ଛାରେ ହୁଅଇ ନିନ୍ଦିତ, 

    ପ୍ରକୃତରେ ଦୁଃଖ ଜୀବନ ଦିଏ। 

କୃତ କର୍ମଫଳ ଏ ନର ଭୁଞ୍ଜଇ, 

    ଅପଯଶ ଖାଲି ମୃତ୍ୟୁ ମୁଣ୍ଡାଏ।। 

ବୀରଗତି ଅବା କୁହ ହେ ନିର୍ବାଣ, 

    ମୋକ୍ଷ ଆଦି ଯା'ର ଅନେକ ନାମ। 

ସେହି ନର ସଦା ରୁହଇ ଅମର, 

    ଏ ସଂସାର ଗାଏ ଯା'ର ସୁନାମ।। 

ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତ କେବଳ ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ପାଇଁ, 

    ନୂଆ ସକାଳର ଆରମ୍ଭ ମାତ୍ର। 

ମୃତ୍ୟୁ କରିଥାଏ ଶୋକାତୁର ହେଲେ, 

    ସଂସାର ପାଇଁ ଏ ବାସ୍ତବ ଚିତ୍ର।।